مطالعه و بررسی ساختار و توتومرهای داروی دکسرازوکسان با استفاده از روش های محاسباتی

خواص ساختاری و شیمیایی نقش بسیار مهم و اساسی در پایداری و عملکرد ترکیبات دارویی دارد. از آنجا که مکانیسم عمل اکثر داروها بر اساس برهمکنش های شیمیایی با ترکیبات زیستی که اصطلاحاً گیرنده یا ریسپتور نامیده می شوند، می باشد، لذا درک دقیق بر خواص ساختاری و بررسی ساختارهای موجود می تواند کمک شایانی را در بررسی مکانیسم عمل دارو و هم چنین بررسی اثرات جانبی داروها داشته باشد. در این پایان نامه، خواص ساختاری و صورت بندی های ترکیب دکسرازوکسان بعنوان دارویی برای درمان اثرات سمی داروهای ضد سرطان با استفاده از روش های محاسباتی بر پایه مکانبک کوانتوم مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته است. با توجه به ساختار مولکولی داروی دکسرازوکسان، ترکیب مستعد تبدیلات توتومریزاسیون بوده و همانگونه که نتایج این پژوهش نشان می دهد، داروی دکسرازوکسان دارای 20 ساختار توتومری پایدار با نسبت جمعیتی بولتزمن متفاوت می باشد. این توتومرها با استفاده از روش محاسباتی b3lyp و بکارگیری زیرمجموعه 6-31g(d,p) محاسبه و پیش بینی شد. توتومرهای مذکور به نام های t1 تا t_4-4 نام گذاری شد. در ادامه برای بررسی خواص ساختاری این توتومرها، محاسبات بهینه سازی، فرکانس ارتعاشی، طیف سنجی ماوراءبنفش (uv)، رزونانس مغناطیس هسته (nmr) و محاسبات nbo انجام شد. نتایج حاکی است که ساختار داروی دکسرازوکسان به فرم کتونی گروه های کربونیلی دارای بیش ترین پایداری بوده و هرچه تعداد گروه های انولی بیشتر باشد، پایداری این ترکیب کاهش می یابد.