توسعه سیستم های نوین دارورسانی بر پایه اگزوزم

لزوم پایداری داروها در بدن و اثربخشی آن ها بر روی بافت و اندام هدف از جمله چالش هایی است که محققین را به سمت بررسی سیستم های نوین دارودرمانی سوق داده است. نانو سامانه های دارو سان لیپوزومی به دلیل ساختار غشای لیپیدی و زیست سازگاری بالای آن هادر دهه های اخیر مورد توجه بسیاری از پژوهش ها در این حوزه بوده است با این وجود کار کردن با سامانه های لیپوزومی دارای محدودیت هایی نیز می باشد که باعث شده محققین به بررسی سامانه های اندوژنیکی بپردازند که زیست سازگاری بالاتر و نیمه عمر بیش تر در بدن داشته و محدودیت های کار با لیپوزوم ها را نیز برطرف کند. وزیکول های خارج سلولی و به طور خاص اگزوزم ها کی از این نانوسامانه ها هستند که برای بارگذاری بسیاری از داروها با خواص مختلف قابل استفاده می باشند. در دسترس بودن وزیکول اگزوزمی در بسیاری از سیالات بیولوژیک و توانایی آن ها در هدف قرار دادن بافت مورد نظر با توجه به محتویاتی که دارند از دیگر مزیت های آن هاست که باعث می شود توجه بسیاری از پژوهشگران را به خود جلب کند. از ضروریات کار در این حوزه شناخت ویژگی های اگزوزم ها، روش های بارگذاری دارو در آن ها و خالص سازی حداکثری اگزوزم ها از محیط های کشت و سیالات بیولوژیکی می باشد که در این مقاله به اختصار به آن ها پرداخته شده است.