بررسی تأثیر محافظه کاری شرطی بر کناره گیری حسابرس با تأکید بر راهبری شرکتی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

راهبری شرکتی با کیفیت بالا و محافظه کاری نقش مهمی در کاهش ریسک صاحبکار (مشتری) ایفا می کنند. به عبارت دیگر، راهبری شرکتی و محافظه کاری در زمینه کاهش ریسک جایگزین هم هستند. نقش محافظه کاری در کاهش ریسک ممکن است در شرکت های با مدیریت نادرست بیشتر باشد. بنابراین، نقش محافظه کاری در کاهش کناره گیری حسابرس در شرکت های با مدیریت ضعیف تر قابل ملاحظه خواهد بود. و بنابراین انتظار می رود وجود مکانیزم های راهبری شرکتی مناسب، تأثیر منفی محافظه کاری شرطی بر کناره گیری حسابرس را تضعیف می کند.هدف این تحقیق بررسی تأثیر محافظه کاری شرطی بر کناره گیری حسابرس با تاکید بر نقش مکانیزم های راهبری شرکتی می باشد. جهت آزمون فرضیه های تحقیق نمونه ای متشکل از 122 شرکت از بین شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در دوره زمانی 1389 تا 1395 انتخاب گردید. داده های مورد نیاز جهت محاسبه متغیرهای پژوهش، از بانک اطلاعاتی «ره آورد نوین» استخراج شده است. یافته های فرضیه اول نشان می دهد که محافظه کاری شرطی بر کناره گیری حسابرس تأثیر منفی دارد به عبارت دیگر، در صورت بالا بودن محافظه کاری شرطی، احتمال کناره گیری حسابرس کاهش می یابد. یافته های فرضیه دوم نشان می دهد که مکانیزم های راهبری شرکتی رابطه بین محافظه کاری شرطی و کناره گیری حسابرس را تعدیل می کنند، در همین راستا به سرمایه گذاران و مدیران پیشنهاد می شود که به منظور ارزیابی کیفیت حسابرسی و کیفیت اطلاعات مالی، علاوه بر محافظه کاری شرطی به نقش کیفیت راهبری شرکتی در کاهش ریسک حسابرسی و کاهش احتمال کناره گیری حسابرس توجه ویژه ای داشته باشند.