بررسی تاثیر سرمایه روان شناختی بر شایستگی کارکنان

پژوهش حاضر به بررسی ارتباط سرمایه روانشناختی و شایستگی کارکنان در دفاتر مرکزی شرکت های راهسازی دارای رتبه یک واقع در تهران) می پردازد. نمونه آماری 107 نفره از بین کارکنان ارشد دارای سوابق خدمتی درجات و پست های متفاوت انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده های مورد نیاز جهت آزمون فرضیه های پژوهش از پرسشنامه برای سنجش ابعاد سرمایه روانشناختی و پرسش نامه استاندارد مقیمی (1390) برای شایستگی کارکنان استفاده شده است. برای اندازه گیری پایایی پرسشنامه از آزمون آلفای کرونباخ استفاده شده است بدین منظورآلفای کرونباخ برای برای هر بخش از پرسشنامه (سرمایه روانشناختی 0.885، خودکارآمدی 0.738، خوش بینی 0.705، تاب آوری 0.679، امیدواری 0.845، شایستگی کارکنان 0.825، شایستگی فردی 0.589 شایستگی سازمانی 0.785، شایستگی راهبردی 0.833) جداگانه محاسبه شد، آلفای کرونباخ کل نیز 0.865 گردید. باتوجه به نتایج حاصل از فرضیه اصلی بین سرمایه روانشناختی و شایستگی کارکنان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. هم چنین رابطه مثبت و معنادار میان خودکارآمدی، تاب آوری و امیدواری با شایستگی فردی کارکنان نیز اثبات شد. نتایج حاصل از سایر فرضیات فرعی نشان دهنده وجود رابطه مثبت و معنادار میان خودکارآمدی،خوش بینی و تاب آوری با شایستگی سازمانی کارکنان و هم چنین خودکارآمدی و امیدواری با شایستگی راهبردی کارکنان است. میان خوش بینی با شایستگی فردی کارکنان امیدواری با شایستگی سازمانی کارکنان ارتباط مثبت و معناداری دیده نشد. همچنین فرضیه ارتباط مثبت و معنادار خوش بینی و تاب آوری با شایستگی راهبردی کارکنان نیز تایید نشد.