شبیه سازی روش های توسعه ی کم اثر (lid-bmp) جهت کنترل رواناب شهری

هر توسعه ی کم اثر lid یک مفهوم نسبتاً جدید در استفاده از کاربری اراضی برای مدیریت سیلاب شهری با استفاده از بهترین اقدامات مدیریتی bmp است، که هدف آن حفظ شرایط هیدرولوژیکی منطقه در سطح توسعه یافته (بدون کاهش کیفیت و کمیت آب) همانند شرایط پیش از توسعه است. در این مطالعه، مدل هیدرولوژیکی موجود در حوضه شهری تربت حیدریه اعمال شد. بعد از تعیین مرز حوضه و زیر حوضه ها، مشخصات فیزیوگرافی آن ها با استفاده از نقشه های کاربری و رقوم ارتفاعی (dem) منطقه و بازدیدهای میدانی از طریق نرم افزار gis برآورد گردید. جهت ارزیابی و بررسی کارایی مدل swmm، از محدودهای از منطقه که شامل سه زیر حوضه می باشد، استفاده شد. بارش طرح با دوره های بازگشت طراحی با تداوم برابر با زمان تمرکز منطقه مورد مطالعه و پنج سناریوی bmps (ماند بیولوژیکی، ترانشه ی نفوذ، سنگ فرش نفوذپذیر، بشکه باران و ادغام bmp ها) بر اساس مشخصات منطقه به منظور شناخت اثرات lid-bmp بر روی رواناب، انتخاب شدند. نتایج نشان داد که استفاده از روش های lid-bmp که به ترتیب منجر به کاهش 71.35. 46.28 درصدی از حجم و دبی اوج جریان در سناریو 5 (ادغام bmps) می شود و پس از آن در بین بقیه ی سناریوها به ترتیب، سناریوی ترانشه ی نفوذ و ماند بیولوژیکی بیش ترین کارایی را در کاهش مولفه های جریان به خود اختصاص داده است.