مطالعه تطبیقی تاثیر سنت و طبیعت در معماری خانه های بومی ژاپن و گیلان

در نگرش شرقی توجه به طبیعت و قائل بودن بعد ماورایی برای آن، در نحوه دخل و تصرف در طبیعت و حضور و تلفیق آن با معماری نقش مؤثری داشته است. معماری مناطق شمالی مانند معماری بومی تمام نقاط ایران، زاییده ی کنش و واکنش متقابل انسان و طبیعت پیرامون آن است. معماری گیلان با تاثیر از عوامل محیطی به عنوان نمونه ای مناسب از هماهنگی و تلفیق بنا با طبیعت، که حاصل عوامل مختلف اقلیمی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و ... است و بیشترین تاثیر را از اقلیم پیرامون خود گرفته است. ارزش معنوی طبیعت در فرهنگ ژاپن علاوه بر استفاده از مصالح طبیعی بکر، منجر به بهره گیری و حضور بیشتر طبیعت در معماری شده است. در این راستا این تحقیق بر آن است که به مطالعه تطبیقی تاثیر سنت و طبیعت در معماری خانه های بومی گیلان و ژاپن، بعنوان عامل مهم مورد بحث قرار می گیرد. هدف از انجام این تحقیق مقایسه ویژگی ها، شباهت ها و تفاوت های معماری بومی گیلان و ژاپن که متاثر از سنت و محیط پیرامون بنا است، می باشد. هم چنین به نظر می رسد معماری بومی گیلان و ژاپن از کلیت بنا تا جزئیات داخلی بنا تحت تاثیر گذشته، طبیعت و محیط پیرامون می باشد. روش تحقیق این پژوهش، مطالعه توصیفی با استراتژی تحلیل اسناد و مدارک و با رویکرد کیفی می باشد و ابزار اصلی برای گردآوری داده ها دراین پژوهش اطلاعات کتابخانه ای، روش میدانی و مشاهده است. این تحقیق با استفاده از جدول به تبیین وجوه اشتراکی و افتراقی معماری بومی گیلان و ژاپن می پردازد. در نتیجه خواهیم یافت که معماری سنتی گیلان و ژاپن چه در زمینه شیوه و فناوری ساخت، انتخاب مصالح و چه در زمینه فرم، عملکرد و تناسبات همواره از محیط طبیعی تبعیت کرده و همواره در حال برقراری رابطه و تعامل دو طرفه با طبیعت بوده است.