تاثیر تکنولوژی معاصر بر روان شناسی اجتماعی در بهینه سازی مصرف آب در کشورهای مواجه با خشکسالی

” و از آب همه چیز زنده است“. در بسیاری از فرهنگ های کهن، به عناصر طبیعی اهمیت می دادند، بعضی از آن ها را تقدیس می کردند و برای آن ها آیین هایی به جا می آوردند. آب، از عناصر بسیار مهم طبیعی است که در بسیاری از سرزمین ها، به ویژه سرزمین های گرم و خشک که مردم با کمبود آن مواجه بودند، اهمیت ویژه ای در زندگی مردم داشت و به کیفیت و نحوه استفاده از آن توجه داشتند. در بسیاری از آیین ها، آب، نقشی اساسی داشت. آب در ایران باستان یکی از مهم ترین عناصر چهارگانه هستی بخش دانسته می شد. فرهنگ ایرانی، انسان را جدا از طبیعت نمی بیند، بلکه او را همراه با سایر عناصر طبیعت و جزء لاینفک و دل سپردن به طبیعت و استفاده از مناظر طبیعی از جمله آب را علاوه بر اینکه پی بردن به آیات و نشانه های خدا می بیند، موجب خط تبصر و نشاط روان آدمی نیز می داند. دریاچه (آبگیر)، جوی، فواره، آبشار، پاشویه و حوض، از عناصر آبی بشمار می آیند. مفاهیم فرهنگی و روان شناسانه آب، نقش مهمی در چگونگی شکل گیری عناصر آبی و به ویژه حوض ها داشته است. به نظر می رسد، یکی از مهم ترین و مقدس ترین نقش های عناصر آبی مربوط به حوض بوده ولی از دوره قاجار نوعی سنت شکنی در این زمینه آغاز شده است. از این دوره در بسیاری از موارد، جنبه های تزئینی و فانتزی آب بر جنبه های نمادین آن فزونی گرفته است. کمبود آب در سرزمین های خشک مانند ایران موجب شد که به آن به عنوان عنصری بسیار مقدس و حیاتی نگریسته شود. امروزه با گسترش بی رویه شهرها و آلودگی های ناشی از آن، حضور و تاثیر عناصر طبیعی چون آب در عرصه فضاهای شهری سبب نزدیکی هرچه بیش تر انسان به طبیعت و کاهش فشارهای روحی و روانی او خواهد بود. از طرفی همانطور که می دانیم بحران آب به عنوان بزرگ ترین چالش قرن 21 نمایان شده است و بخشی از راه حل ها برای حل مسئله کمبود آب، در تکنولوژی های جدید برای مدیریت منابع آبی نهفته است. از این رو، در این پژوهش سعی بر آن شده است تا با استفاده از روش توصیفی– تحلیلی و هم چنین با کمک ابزارهای کتابخانه ای به هدف، بررسی میزان تاثیر روان شناسی اجتماعی تکنولوژی معاصر در بهینه سازی مصرف آب در کشورهای مواجه با کمبود آب پرداخته شود.