شیوع نقص توجه و بیش فعالی دانش آموزان پیش دبستانی زیر هفت سال و رابطه آن با سلامت روان مادران

موضوع: بررسی رابطه شیوع نقص توجه و بیش فعالی دانش آموزان زیر 7سال و رابطه آن با سلامت روان مادران

هدف: هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین شیوع نقص توجه و بیش فعالی در دانش آموزان کلاس اول ابتدایی و رابطه آن با سلامت روان مادران درشهرستان دهدشت می باشد. مطالعات نشان می دهد که میزان افسردگی و علایم اضطرابی و برخی اختلالات روان پزشکی دیگر ب میزان بیشتری درمادران با فرزندان مبتلا به adhd دیده می شوند. از آن جا که افسردگی واضطراب مادر بر مدیریت رفتار فرزند مبتلایش تأثیرمی گذارد تشخیص و درمان به موقع افسردگی و اضطراب مادر نقش مهمی در پیش آگهی adhd در فرزند مبتلا دارد. در این پژوحش شیوع نقص توجه و بیش فعالی دانش آموزان زیر 7سال و رابطه آن با سلامت روان مادران ارزیابی می گردد.

روش: پژوهش حاضر، براساس هدف، کاربردی و از نظر روش، توصیفی- همبستگی می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل 200 نفردانش آموزان پیش دبستانی زیر 7سال شهر دهدشت درسال 1398-1397 می باشد. در جامعه مزبور، براساس جدول مورگان، حجم نمونه 110 نفر برآورد گردید که به صورت تصادفی ساده مشخص گردید. پس از انتخاب افراد برای سنجش مشکلات رفتاری کودکان از پرسشنامه کانرز (conners parent rating scale) و برای سنجش سلامت روان مادران از پرسشنامه سلامت عمومی (28-ghq) استفاده گردید.

یافته ها: بین اختلال نقص توجه - بیش فعالی کودکان و سلامت روان مادران رابطه معنی داری وجود دارد. بین اختلال نقص توجه - بیش فعالی کودکان و سطح تحصیلات مادران رابطه معنی داری وجود دارد. بین میزان شیوع اختلال نقص توجه و بیش فعالی در دختران و پسران تفاوت معنی داری وجود دارد. اختلال نقص توجه - بیش فعالی کودکان بر سلامت روان مادران تأثیر معنادار و مثبت دارد؛ بنابراین فرضیه اصلی پژوهش معنادار می باشد و تأیید می شود. بدین معنا که با افزایش نقص توجه- بیش فعالی در فرزندان، سطح سلامت روان مادران آن ها نیز افزایش می یابد (نمره در تست کاهش می یابد). لذا فرضیه تحقیق تأیید می شود.. نتایج تحقیق این بود که آشکار شد که تحصیلات مادر در بروز اختلال های رفتاری نقش مهم و مؤثری دارد؛ بدین معنی که مادران دارای تحصیلات بیش تر، کودکانی با مشکلات عاطفی و رفتاری کم تر دارند. کاستی توجه و بیش فعالی در پسرها، شایع تر از دخترها و در کودکان نسبت به نوجوانان شایع تر است.