تاثیر کاربرد قارچ های مایکوریزا در کاهش اثرات مضر تنش عنصر سنگین کادمیوم در گیاه دارویی گشنیز (.coriandrum sativum l)

فلزات سنگین به طور طبیعی از طریق هوا دیدگی سنگ ها، کانی ها و فعالیت های انسانی در خاک تجمیع می یابند. به همین منظور برای بررسی تاثیر قارچ های مایکوریزا بر خصوصیات بیوشیمیایی و بیوماس اندام هوایی گیاه دارویی گشنیز تحت تنش فلز سنگین کادمیوم آزمایشی گلدانی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی با دو فاکتور و در 3 تکرار در دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی اجرا شد. فاکتور اول فلز سنگین در 4 سطح 0، 20، 40، 80 میلی گرم در کیلوگرم خاک و فاکتور دوم قارچ مایکریزا در 3 سطح بدون قارچ و قارچ های glomus mosseae و intraradices glomus بود. صفات مورد بررسی شامل بیوماس اندام هوایی، نشت الکترولیت، کربوهیدرات محلول، فنی کل و فعالیت آنتی اکسیدانی بودند. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت کادمیوم مقدار بیوماس اندام هوایی گشنیز 40% نسبت به شاهد کاهش پیدا کرد؛ ولی با افزایش غلظت کادمیوم مقادیر نشت الکترولیت، کربوهیدرات محلول، فعالیت آنتی اکسیدانی و فنول کل افزایش پیدا کردند. کاربرد قارچ های مایکوریزا باعث کاهش اثر تنش شد؛ به طوری که بیش ترین مقدار بیوماس اندام هوایی در گیاهان میکوریزی و عدم کاربرد کادمیوم بود و کم ترین مقدار در گیاهان غیر میکوریزی آلوده به کادمیوم 80 میلی گرم در کیلوگرم خاک بود. بیش ترین میزان کربوهیدرات، نشت الکترولیت و آنتی اکسیدان را، گیاهان آلوده به کادمیوم 80 میلی گرم در کیلوگرم غیر میکوریزی دارا می باشند و بیش ترین میزان فنول در غلظت 40 میلی گرم در کیلوگرم قارچ glomus mosseae بود. در نتیجه می توان گفت استفاده از قارچ های مایکوریزا اثرات مخرب غلظت بالای کادمیوم را در گیاه کاهش می دهد.