ارزیابی فعالیت آنزیم گایاکول پراکسیداز در دو رقم انگور تحت شرایط سمیت بور و محلول پاشی متیل جاسمونات

تنش های اکسیداتیو از جمله پیامدهای انواع تنش ها بوده که باعث آسیب به لیپیدهای غشاء، تخریب پروتئین ها و اسیدهای نوکلئیک می شود. آنزیم گایاکول پراکسیداز به همراه سایر آنزیم های آنتی اکسیدانی، نقش مهمی در پاکسازی گونه های فعال اکسیژن و کاهش آسیب های اکسیداتیو دارند. در پژوهش حاضر تاثیر سطوح مختلف تنش بور (0، 10 و 20 میلی گرم در کیلوگرم خاک گلدان) و تیمار محلول پاشی متیل جاسمونات (0 و 100 میکرومولار) بر میزان فعالیت آنزیم گایاکول پراکسیداز در دو رقم انگور (بیدانه قرمز و رشه) به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح آماری بلوک کامل تصادفی با سه تکرار اجراء شد. نتایج مقایسه میانگین نشان داد که با افزایش سطوح بور بر میزان فعالیت آنزیم گایاکول پراکسیداز به طور معنی داری افزایش یافت و این افزایش در رقم رشه به طور معنی داری بالاتر از رقم بیدانه قرمز بود. بیش ترین میزان فعالیت آنزیم گایاکول پراکسیداز در سطح 20 میلی گرم در کیلوگرم بور و 100 میکرومولار متیل جاسمونات مشاهده شد. بر اساس نتایج پژوهش حاضر مشخص شد که تیمار متیل جاسمونات در همه سطوح تنش میزان فعالیت این آنزیم به طور معنی داری افزایش می دهد.