بررسی تاثیر جنیستئین بر میزان بیان 132- mirna در رت های دیابتی اورایکتومی شده

میکروrna یک rna کوچک غیر کدونی است که حاوی 18-25 نوکلئوتید است و در طول تکامل بسیار محافظت می شود، بیان ژن را پس از رونویسی از طریق تعامل خاص ژن های هدف تعیین می کند و در بسیاری از فرایندهای بیولوژیکی نقش دارد. mirna نه تنها یک ژن واحد را تنظیم می کند، بلکه بر روی شبکه های ژنی وابسته به عملکرد نیز عمل می کند و در نتیجه شبکه های نظارتی ژنتیکی پیچیده می شود. هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر جنیستئین بر میزان بیان 132- mirna در رت های دیابتی اورایکتومی شده است. مطالعه تجربی حاضر از نواع مطالعات مداخله ای علوم پایه بوده و به منظور بررسی تاثیر نروپروتکتیو جنیستئین بر میزان بیان 132- mirnaرت های دیابتیک اورایکتومی شده انجام شده است. بدین منظور 40 سر رت ماده نژاد ویستار با محدوده وزنی (200-250) گرم، از حیوان خانه دانشگاه علوم پزشکی تبریز، ایران خریداری شد، تمامی رت ها در شرایط کنترل شده (دما c 24-22 با 12:12 ساعت چرخه ی نور و تاریکی) نگهداری می شدند و رژیم غذایی خوراکی استاندارد و آب ad libitum به مدت یک هفته دریافت می کردند. و بعد از 1 هفته، رت ها به طور تصادفی به 4 گروه 10 نفره تقسیم شدند: گروه اول: sham، گروه دوم: ovx (اورایکتومی دوطرفه)، گروه سوم: ovx.d (ovx + diabetes)، گروه چهارم: ovx.d.g. (ovx + diabetes + genistein) قبل از شروع آزمایش تمام حیوانات به جز گروه شم تحت اورایکتومی دو طرفه قرار گرفتند. سپس حیوانات با کتامین (mg/kg50) وازیلازین (mg/kg8) بیهوش شدند و بافت نخاع در قطعات کمری برای اندازه گیری بیان ژن های مربوطه جدا شد. مطالعات qpcr برای سنتز cdna از 132-mirna روش مورد استفاده ما روش primer-extension مورد بوده، در این روش در مرحله اول به وسیله آنزیم poly(a) polymerase به مولکول microrna از طرف 3 پرایم دم پلی آدنین اضافه شده، در مرحله بعد با اضافه کردن oligodt adaptor primer و reverse transcriptase مولکول dna ساخته شد. برای انجام pcr کمی بر روی mrna و microrna از روش real-time pcr استفاده شد در این مورد از رنگدانه فلورسانس سایبرگرین استفاده شد. نتایج نشان داد که بیان 132-mirna در گروه اواریکتومی دیابتیک (ovx.dia) در مقایسه با گروه شم (sham) و گروه اواریکتومی دیابتیک تیمار شده با جنیستئین (ovx.dia.g) کاهش یافته بود و از لحاظ آماری اختلاف معنی دار داشت ولی مقایسه بقیه گروه ها تفاوت معنی داری در میزان بیان 132-mirna نشان نداد. و هر چند جنیستئین باعث افزایش بیان 132-mirna  در گروه اواریکتومی دیابتیک تیمار شده با جنیستئین نسبت به گروه اواریکتومی دیابتیک گردید ولی این اختلاف معنی دار نبود.