• تاثیر به کارگیری روان شناسی هنر، جهت افزایش میزان تعاملات اجتماعی در طراحی فضاهای نگهداری سالمندان

    نویسندگان :
    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1397/07/30
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1397/07/30
    • تعداد بازدید: 312
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -

    بیش تر طراحان در رشته معماری، سالمندان را یک گروه متجانس با مشکلات مشترک می دانند. شاید هیچ بخشی از جمعیت با این گوناگونی مشکلات و نیازهای فردی در دسترس نباشد. نکته ی مهم در این زمینه عبارت از این است که محیط های آسایشگاهی ویژه ی سالمندان موجب دوری سالمند از خانه و خانواده شده و نظام روابط عاطفی و خانوادگی اش سست و تدریجاً از هم گسیخته می شود. در نتیجه در محیط جدید، خود را به مراتب تنهاتر و اندوهناک تر می یابند، که این امر موجب بروز عوارض و ناراحی های فیزیکی و روانی خواهد شد. روان شناسی هنر مقوله ای میان رشته ای است که روان شنایس را به هنر ربط و ارتباط این دو را نسبت به تخیل هنرمند مورد بحث قرار می دهد و هنر را به طور کلی از دیدگ روان شناسی تحلیل می نماید. هم چنین یکی از زمینه های کارآمد در حوزه روان شناسی محیط بر این مبنا است که فضا، دارای منطقی اجتماعی/ جمعی است و از طریق تحلیل ساختار فضایی و فعالیت ها کاربران، چگونگی سازمان دهی فضا به توسط معماران برای اهداف اجتماعی قابل پیش بینی است. علاوه بر این نتایج تاثیر سازمان دهی های فضایی بر تعاملات افراد نیز آشکار می گردد. با تلفیق روان شناسی هنر و روان شناسی محیط بر اساس شکل گیری مولفه های تعامل اجتماعی در این بین، می توان فضاهای مختص نگهداری سالمندان مانند، سراها و خانه های سالمنان را مکانی بهتر برای زیستن نمود. در این مقاله که به صورت توصیفی تحلیلی و بر اساس مروری بر منابع معتبر موجود نگاشت شده است، سعی می گردد تاثیر به کارگیری روان شناسی هنر در طراحی فضاهای مختص نگهداری سالمندان، جهت افزایش میزان تعاملات اجتماعی آنان بررسی و تبیین گردد.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها
مقالات جدیدترین ژورنال ها