بررسی اثر زلزله دور و نزدیک گسل بر روی سازه های مقاوم شده با جداگر و میراگر

در این تحقیق، از دو ابزار مستهلک کننده انرژی یعنی میراگرها و جداگرهای پایه به صورت ترکیبی در یک قاب ساختمانی بتنی 9 طبقه و شش دهانه به کار رفته و مطالعه شده است. نخست این سازه را بر اساس آیین نامه های معتبر طراحی نموده و سپس در حالات مختلف بر مبنای تعداد دهانه ها، به دو قاب مجزای مجاور هم تجزیه شد. به طوری که یک قاب جداسازی از پایه شده و قاب دیگر گیردار باقی مانده و توسط میراگرهایی به قاب مجاور نخست متصل گردیده است. با تحلیل تاریخچه زمانی تحت زلزله 3 زلزله نزدیک گسل و 3 زلزله دور از گسل، و مقایسه پاسخ های تغییرمکان، جابجایی نسبی، شتاب و نیروی برشی طبقات در سه سیستم قاب ترکیبی جداسازی موضعی و میراگر، قاب کاملاً گیردار و قاب کاملاً جداسازی شده، مشاهده گردید که حالتی از قاب های ترکیبی (2 ستون جداساز- 5 ستون گیردار) بهینه ترین عملکرد را در کنترل و کاهش پاسخ های سازه در برابر زلزله دارا هستند. از طرفی باعث کاهش چشمگیر هزینه های اجرایی متحمل بر چنین سازه هایی (حدودا 70 % کاهش هزینه ها) در بر داشته است.