بررسی جداره ها و تأثیر آن بر القاء حس چهارباغ شمال شرق صفوی شیراز (از دروازه قرآن تا پل علی ابن حمزه)

محورهای چهارباغ از جمله فضاهایی بودند که در دوره صفویه بسیار مورد توجه قرار گرفته و ساخت آن ها جان دوباره ای به شهرهای ایرانی تزریق کرد، شیراز نیز از این حیث مستثنی نبود و به دستور شاه اسماعیل صفوی دو محور چهار باغ در خروجی های شهر که یکی در شمال غرب شهر بعد از دروازه آهن (چهاراه زند)، خیابان زند کنونی ( که امروزه از بین رفته است) و دیگری در شمال شرق شهر حدفاصل دروازه قرآن تا دروازه اصفهان (خیابان حافظ کنونی) ساخته شده که از ارزشمندترین عناصر شهری زمانه خود محسوب می شده است که به لحاظ موقعیت جغرافیایی و دارا بودن سبقه تاریخی و خاطره ای مهمترین محور شهر شیراز بوده و باغ هایی نظیر باغ جهان نما، باغ نو، باغ ملی، آرامگاه علی ابن حمزه و.. را در دل خود جای داده است. با توجه به فراموشی این محور که از دوره پهلوی اول آغازگردیده و با اقدمات صورت گرفته آسیب های بصری گوناگونی به این محور وارد گردیده، لذا با کاوش های صورت پذیرفته در منابع و مکتوب و تصویری، می توان به ادراک احساس قرارگیری در این محور باغی در بازه های زمانی مختلف و هم چنین پژوهش در جداره های این محور که به عنوان اولین چشم انداز بصری نمایان است، و تاثیر آن بر القاء حس چهارباغ مورد بررسی قرار گرفته است که نهایتا در نتایج این پژوهش نشان از وضعیت کنونی جداره ها و تببین آینده جداره ها دارد.