ارزیابی رفتار دینامیکی تیر با اتصال گیردار و مفصلی در سیستم دیوار برشی فولادی

باتوجه به عمل میدان کششی دردیوارهای برشی فولادی و تصویر افقی و قائم نیروی کششی بر روی المان های مرزی، واضح است که این نیروهای کششی در المان های مرزی میانی خنثی می شوند. تیر طبقه آخر توسط ورق پایین آن کشیده می شود و چون در بالای آن ورقی وجود ندارد تا نیروهای وارده را متعادل کند، باعث افزایش ابعاد تیرطبقه آخر می شود. به دنبال تحمل تنش های قابل توجه، سایز تیر بالا رفته و علاوه بر عدم تأمین تئوری تیرضعیف-ستون قوی، به سبب افزایش وزن فولاد مصرفی، غیراقتصادی تلقی می گردد. در این تحقیق، با تغییر اتصالات تیربه ستون از گیرداربه ساده و با بررسی فرضی مبنی بر آزادکردن دوران های دو سر تیر و تبدیل آن به مفصل، با توجه به کاهش سختی تیر، انتظار می رود از جذب برش ورق و تیرکاسته شده و بدنبال آن سایز تیر کاهش یابد. بدین جهت، طرح مدنظر در نرم افزار seismostruct مدل شده است و به دو تحلیل استاتیکی غیرخطی و تاریخچه زمانی پرداخته شده است. از مقایسه ی مقادیر تغییر مکان های مدل در حالت اتصال گیردار و مفصلی تیر طبقه آخر، در گامهای مختلف، تغییر مکان بیشتر مدل با اتصال مفصلی قابل درک می باشد. به وضوح مشخص شد که با مفصلی شدن اتصال، سختی پانل کاهش می یابد. به جهت کسب اطمینان از رفتار واقعی اتصال مفصلی تحت بارگذاری واقعی، از تحلیل تاریخچه زمانی استفاده گردیده است. نتایج حاصله از تحلیل تاریخچه زمانی نشان می دهد با مفصلی شدن اتصال تیر به ستون، نه تنها سایز تیر کم نمی شود، و تاثیری بر بهبود عملکرد لرزه ای سیستم ندارد، بلکه افزایش نیروی محوری و لنگر باعث افت عملکرد لرزه ای آن می شود.