• بررسی تأثیر نانو وتفیکس be بر حساسیت رطوبتی مخلوط های آسفالتی با استفاده از تئوری انرژی آزاد سطحی

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1397/07/30
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1397/07/30
    • تعداد بازدید: 191
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -

    خرابی رطوبتی به عنوان یک عامل کلیدی تأثیرگذار بر دوام روسازی های آسفالتی شناخته میشود. این پدیده به دلیل اثرات مخربی که بر چسبندگی بین قیر-سنگدانه و یا پیوستگی ماستیک دارد موجب کاهش خصوصیات مکانیکی مخلوط آسفالتی خواهد شد. جهت مقابله با این خرابی استفاده از انواع مواد ضد عریان شدگی به عنوان یک روش مؤثر شناخته شده است. در این پژوهش از یک ماده ضد عریان شدگی به نام نانو وتفیکس be برای اصلاح قیر استفاده شده است، به این منظور سه نوع سنگدانه سنگ آهک،گرانیت وکوارتزیت به دلیل خصوصیات آبگریزی متفاوت و دو نوع قیر 70-60 و 100-85 برای ساخت مخلوط ها بکار گرفته شده است. برای ارزیابی اثر این ماده در ابتدا از روش های مکانیکی، که به عنوان یکی از روش های مرسوم برای ارزیابی خرابی رطوبتی شناخته می شوند استفاده شده است، و هم چنین برای تعیین مکانیزم خرابی و اثر نانو وتفیکس be بر افزایش چسبندگی از روش های ترمودینامیکی (انرژی آزاد سطحی) نیز استفاده شده است. نتایج حاصل از روش های مکانیکی نشان میدهد که اصلاح مخلوط آسفالتی موجب افزایش نسبت عمر خستگی در نمونه های ساخته شده با هر دو نوع قیر و بهبود شاخص عریان شدگی می گردد. هم چنین نتایج روش انرژی آزاد سطحی بیانگر افزایش مقادیر نسبت پارامتر انرژی برای نمونه های اصلاح شده می باشد. این امر نشان دهنده ی اثر مثبت اصلاح قیر در افزایش انرژی چسبندگی و کاهش انرژی جداشدگی است. نتایج حاصل از هردو روش نشان میدهند اصلاح قیر با نانو وتفیکس be دارای تأثیر مثبت در افزایش چسبندگی، و درنتیجه کاهش خرابی رطوبتی می باشد.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها
مقالات جدیدترین ژورنال ها