• سنجش عوامل موثر در آسیب پذیری بافت های فرسوده شهری در برابر زلزله با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی معکوس و چیدمان فضایی (محله هرندی شهر تهران)

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1397/07/30
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1397/07/30
    • تعداد بازدید: 454
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -

    از گذشته تا به حال، همواره وقوع زمین لرزه به طور گسترده ای تهدید کننده بوده و ضرورت کاهش آسیب پذیری شهرها در برابر زلزله، به عنوان یکی از دغدغه های اصلی برنامه ریزی شهری محسوب می شود. در این میان بافت های فرسوده شهری به دلایل نارسایی های موجود، نیازمند توجه ویژه در این زمینه می باشند. در همین راستا پهنه بندی آسیب شناسانه از میزان و نوع و اکنش به زمین لرزه به کمک روش های موثر می تواند تاب آوری شهر در مواجهه با زمین لرزه را به طور قابل توجهی افزایش دهد. از این رو هدف اصلی از نگارش این مقاله شناسایی و ارزیابی عوامل موثر در زمینه ی آسیب پذیری بافت محلات فرسوده در هنگام وقوع زمین لرزه و ارائه ی راهکارهای لازم می باشد. لذا با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی معکوس ihwp و تکنیک چیدمان فضایی آسیب پذیری محله هرندی به عنوان یکی از محلات فرسوده ی شهر تهران، در مقابل زلزله مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج پژوهش بیان می کند که نزدیک به 60 درصد قطعات محله هرندی از وضعیت آسیب پذیری نامناسبی برخوردارند و قطعات با درجه ی محصوریت، تراکم های ساختمانی و جمعیتی بالا دارای بیش ترین آسیب پذیری هستند و هم چنین قسمت میانی محله در حالی که دارای بالاترین سطح اتصال و هم پیوندی معابر است، دارای بدترین و ضعیت آسیب پذیری نیز می باشد. با توجه به سطح بالای آسیب پذیری این محله به عنوان یکی از محلات فرسوده ی سطح شهر تهران و گستردگی چنین محلاتی در سطح شهر، لزوم شناسایی و برنامه ریزی در راستای بهبود این پهنه های آسیب پذیر حائز اهمیت می باشد. بدین ترتیب نقشه های پهنه بندی آسیب پذیری ناشی از زلزله به منظور جلوگیری یا به حداقل رساندن آسیب پذیری، می تواند مورد استفاده مدیران و برنامه ریزان شهری قرار گیرد.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها
مقالات جدیدترین ژورنال ها