بازخوانی شاخصه های کالبدی حیات بخش مؤثر درآگاهی بصری (درمحیط مدارس معماری معاصر)

آنچه امروزه حیات معماری فضاهای آموزشی را با تهدیدهایی روبه روکرده است؛ بی توجهی به ظرفیت های حسی مخاطبین درطراحی فضای معماری می باشد. از این رو؛ این پژوهشدر صدد است تا با شناسایی شاخصه های کالبدی پدیدآور حیات حسی در محیط و تأکید بر حضور چنین مؤلفه هایی در طراحی ساختارمدارس معماری معاصر، بتوان در مسیر رشد ادراکی و آگاهی حسی دانشجویان معماری، گام برداشت و با توجه به تأثیر پذیری انسان از جهان پیرامونش و فرآیندیادگیری مبتنی بر مشاهده، بعنوان یکی از نظریه های یادگیری و روش های تربیتی در اسلام کسب آگاهی و یادگیری از محیط، ازطریق حس بینایی، امری تحقق پذیر خواهد بود. بدین منظور با مطالعه منابع کتابخانه ای، مرور اسناد، متون و تجربیات نظری صورت گرفته در راستای ادبیات پژوهش؛ به توصیف مبانی موردنظردر حوزه ادراک محیط، یادگیری مبتنی بر مشاهده، آگاهی، اهمیت کالبد مدارس معماری و حیات در معماری، براساس روش تحقیق توصیفی، پرداخته وپس از شناسایی شاخصه های کالبدی حیات بخش محیط و بیان چگونگی تأثیر گذاری مؤلفه های مذکور در فرآیند های ادراکی و کسب آگاهی از محیط؛ از روش تجویزی به منظور ارائه دستاوردها و تأکیدبر حضور چنین شاخصه هایی در طراحی محیط کالبدی مدارس معماری امروز، بهره گرفته شده است. در انتها، نتایج پژوهش گواه آن است که؛ محرک های حسی (بصری) در محیط، با تأثیرات خود بر نواحی ای از مغز و رشته های عصبی، آن نواحی را به پردازش حسی (دیداری) واداشته و به تعبیری نواحی مورد نظر واجد نوعی کارکرد شناختی می شوند. از این رو به میزانی که محیط در تحریک حواس آدمی نقش بیشتری ایفا نماید؛ مغز بر پیچیدگی های عصبی خود خواهد افزود و به سطح بالاتری از رشد، توان ادراکی، آگاهی و قدرت خلاقه خواهد رسید که این فرآیند در رابطه با دانشجویان مدارس معماری، بر تجربیات دیداری آنان خواهد افزود وآنان را به طراحان بهتری در جهت خلق فضایی متناسب با نیازهای متنوع گونه انسانی مبدل خواهد کرد.