تاثیر مکتب اصفهانی بر مساجد

تاثیر مکتب اصفهانی بر مساجد

زیبایی همواره به عنوان یکی از مهم ترین ابعاد هنر و معماری در طول تاریخ مطرح بوده و تزیین حقیقی نیز به عنوان یکی از روش های خلق زیبایی در معماری ایران مورد استفاده قرار می گرفته است. علی رغم امکان دستیابی به نظریات مکتوب انسان ها در رابطه با زیبایی و تزیین، در مورد فلسفه و معیار منشأ زیبایی، نظرات متفاوتی ابراز شده است .تزیین در معمار ی و هنر اسلامی بویژه در مساجد و مراکز مذهبی نقش ویژه ای را به خود اختصاص داده است. نماهای شهری از مهم ترین عرصه هایی است که زبان شهرسازی مکتب اصفهان الفاظ، عناصر و قواعد دستوری زبان خود را با ترکیب ویژه ای به نمایش می گذارد. در این مقاله سعی شده تا ضمن بررسی نظریات مختلف در زمینه زیبایی، شکل گیری مساجد، نظام ورودی مساجد، عناصر ترکیب آن ها، قواعد ترکیب، میزان تجانس شکلی، دیدگاهی را که به واسطه می توان از آثار موجود، هنر و معماری اسلامی را بازیافت، ارائه نمود؛ هم چنین دلایل کاربرد وسیع این پدیده را در معماری ایران بویژه در مساجد مورد تحلیل قرار داد.