نقش حضور طبیعت بر رشد خلاقیت کودکان در محیط های آموزشی

نقش حضور طبیعت بر رشد خلاقیت کودکان در محیط های آموزشی

خلاقیت، ویژگی ای است که باید در طی زمان در وجود انسان نهادینه شود و بهترین زمان آغاز تفکر خلاقانه، دوران کودکی می باشد. متاسفانه دنیای امروز کودکی به حالت تصنعی و انجام بازی های کامپیوتری سپری می شود در نتیجه نمی توان از کودکان انتظار داشت تا انسانی خلاق و کنجکاو باشند. لازم به ذکر است آنچه که در این پژوهش مدنظر است، بررسی ویژگی های محیطی به خصوص توجه به اهمیت عناصر طبیعی در محیط اطراف کودکان است. طبیعت عنصری است که امروزه کمتر در محیط های خانه، مدرسه و فضای مهد کودک دیده می شود در نتیجه توجه به اهمیت حضور طبیعت و ارائه راهکارهایی در جهت بکاربستن این عناصر، از اهدافی کلی پژوهش حاضر است. روش تحقیق انجام شده از نوع توصیفی می باشد که بر اساس گردآوری مطالب از کتب، مقالات و سایر منابع علمی، به توصیف اطلاعات بدست آمده در زمینه ی تحقیق خواهد پرداخت. نتیجه پژوهش حاکی از آن است که کودک زمانی که در محیط آزادی عمل داشته باشد و به اکتشافات جدیدی در فضای اطراف خود برسد، می تواند استعدادهای خود را شکوفا کرده و دست به تجربیات جدیدی بزند. در نتیجه عناصر طبیعی به دلیل ویژگی غیر قابل پیش بینی بودن و انعطاف پذیری خود می توانند گزینه مناسبی در جهت پاسخ به این نیاز باشند. به طور کلی می توان محیط مختص کودکان را در چهار حوزه کلی تقسیم بندی کرد و به جهت استفاده مناسب از طبیعت در راستای رشد خلاقیت کودکان، راهکارهایی را در طراحی مد نظر قرار داد که در انتهای پژوهش به طور مفصل به آن خواهیم پرداخت.