تأثیر اقلیم بر معماری بومی و پایدار؛ جهت حفظ شرایط آسایش اقلیمی در معماری شهر فرح آباد ساری

تأثیر اقلیم بر معماری بومی و پایدار؛ جهت حفظ شرایط آسایش اقلیمی در معماری شهر فرح آباد ساری

امروزه توجه به معماری همساز با اقلیم نقش بسیار مهمی را در زندگی انسان ها ایفا می کنند. توجه به ویژگی های اقلیمی و تأثیراتی که اقلیم در شکل گیری معماری می گذارد؛ علاوه بر ایجاد آسایش حرارتی، موجب صرفه جویی در مصرف انرژی شده و به لحاظ زیست محیطی، فضای سالم تر پدید می آورد. اقلیم معتدل و مرطوب همواره در طول تاریخ معماری خود و در پردازش به مفاهیم و اصول معماری در رابطه مستقیم با اقلیم عجین بوده است. تأثیر اقلیم و شرایط آن بر شکل، کالبد، ریخت و غیره؛ ساختار معماری بومی در این منطقه به صورت مشهود دیده می شود. این پژوهش، به منظور بررسی تعیین مطلوبیت شرایط اقلیمی بر معماری بومی و پایدار شهر فرح آباد ساری؛ بر اساس شاخص های زیست اقلیمی ساختمانی انجام شده و دستیابی - به شرایط آسایش انسان درجهت پایداری در ساختمان های اقلیم معتدل و مرطوب؛ با بکارگیری داده های اقلیمی ایستگاه هواشناسی منطقه؛ در دوره آماری (1981-2010) و استفاده از شاخص های حرارتی جهت تعیین محدوده آسایش حرارتی به منظور استفاده از پتانسیل های محیطی در جهت تعیین کاربرد در طراحی پایدار و توجیه فضای معماری بومی پرداخته شده و مورد ارزیابی قرار گرفته شده است. روش این تحقیق توصیفی تحلیلی مبتنی بر پیمایش و با تأکید بر مطالعات کتابخانه اى استوار بوده که در دو بخش به انجام رسیده است. ابتدا بخش مطالعات اقلیمی -بومی و سپس ارائه پیشنهادهای معماری با توجه به نتایج شاخص های زیست اقلیمی و شاخص های حرارتی پژوهش بنا به ماهیت، موضوع و اهدافی که برای آن پیش بینی شده است؛ از نوع تحقیقات کاربردی است. بر این اساس نتایج حاصله نشان می دهد، که پایداری و رعایت اصول اقلیمی جزء جدا نشدنی از معماری و ساخت و ساز بوده و هست؛ به کارگیری این اصول؛ نه تنها، محیط و فضای آسایشمند، بلکه کمک به محیط زیست و بقای بشر است. لذا پیشنهاداتی برای رسیدن به طراحی پایدار همساز با اقلیم ارائه شده است.