فرآیند طراحی معماری پارامتریک و شکل گیری آن در معماری معاصر کشورهای اسلامی

فرآیند طراحی معماری پارامتریک و شکل گیری آن در معماری معاصر کشورهای اسلامی

معماری معاصر کشورهای اسلامی به عنوان یک فصول مشترک این کشورها، همواره کمبود گفتمان بین رویکردهای سنتی و مدرن برای خلق هندسه، فرم های جدید و کیفیت های فضایی ویژه را احساس کرده. از این حیث، استفاده از دانش امروز با در نظر گرفتن ارزش های معماری کشورهای اسلامی برای خلق فرم و فضای بهینه، ضروری به نظر می رسد. با وجود پیشرفت های اخیر در زمینه ی کامپیوتر و توسعه ی آن در بخش معماری، تغییراتی در روند طراحی رخ داد و جریان هایی از جمله معماری پارامتریک ایجاد شد و هم چنین معماران توانسته اند طرح های پیچیده و نوآورانه را خلق کنند که پیش از این فکر کردن درباره ی آن ها نیز بسیار سخت بود و امروزه تکنیک های طراحی پارامتریک، مزایای آشکاری برای فرآیندهای مهندسی، تولید و ساخت ارائه می دهد، طبیعتا معماران از این قاعده مستثنی نبوده و همواره سعی دارند این روش ها را در خلق راه حل های طراحی در فرایند طراحی خود بکار گیرند. پژوهش حاضر در جستجوی زمینه های شکل گیری معماری پارامتریک و مفهوم آن در رویکردهای مختلف است و با بررسی مصادیق موجود در معماری کشورهای اسلامی بیان می کند که مفهوم پارامتریک و مفهوم آن در رویکردهای مختلف است و با بررسی مصادیق موجود در معماری کشورهای اسلامی، بیان می کند که مفهوم پارامتریک در کدام بخش از فرآیند طراحی معماری و با چه هدفی مورد استفاده قرار گرفته است، بیش از همه در پوسته ی ساختمان به صورت تقسیم سطوح به اجزاء ریزتر، الگوهای مبتنی بر هندسه ی کلاسیک و انطباق پذیری در برابر عوامل محیطی نمود پیدا کرد.