مبانی مداخله به منظور احیاء عصارخانه های تاریخی استان چهارمحال و بختیاری؛ مطالعه موردی: احیاء عصارخانه های رضوی و صالحی فرخشهر

مبانی مداخله به منظور احیاء عصارخانه های تاریخی استان چهارمحال و بختیاری؛ مطالعه موردی: احیاء عصارخانه های رضوی و صالحی فرخشهر

آثار به جامانده از حیات اجتماعی در نقاط مختلف ایران، نشان از تاریخ پویا و مردمان سختکوش این مرزو بوم داشته است. از مهم ترین بناهایی که نقش اقتصادی- صنعتی در زمانی نه چندان دور داشته اند عصارخانه ها می باشند. عصارخانه ها، کارخانه های روغن گیری پیشرفته و کوچک با ساختارهای پیچیده، مؤید ویژگی های اقتصادی کشاورزی و صنعتی بوده و از طرفی دارای ساختار معماری جالب و درخور توجهی بوده اند. به خصوص شیوهی معماری عصارخانه های کهن جلب توجه فراوان می کند و کیفیت ساختمانی این آثار، ازلحاظ انواع تیرها و سنگ ها و آسیاها و خمره ها و نیز نحوه ی نصب هریک، حائز اهمیت می باشد. اما امروزه با پیشرفت تکنولوژی و روی کار آمدن صنایع ماشینی، کارخانه های سنتی کمکم رو به فراموشی رفته اند و از رونق افتاده اند. در استان چهارمحال و بختیاری، تعدادی از این بناهای ارزشمند وجود داشته اند که بیش تر آن ها به فراموشی سپرده شده یا ازمیان رفته اند. این پژوهش با به کارگیری روش تحقیق توصیفی- تحلیلی سعی دارد تا مبانی نظری و عملی شایسته ای را برای احیاء و ساماندهی عصارخانه های این منطقه ارائه داده و به حفاظت بهتر این بناها کمک نماید. این مقاله از طریق مطالعات نظری و بررسی نمونه های موردی واقع در شهر فرخ شهر، در نهایت به تدوین و ارائه مبانی نظری و عملی ای می پردازد که می توانند به منظور احیای عصارخانه های برجای مانده از ادوار گذشته به شکل اصولی و علمی منجر گردند.