تاثیرساماندهی بافت فرسوده بر توسعه گردشگری مطالعه موردی شهر سمنان

مقاله تاثیر ساماندهی بافت فرسوده بر توسعه گردشگری مطالعه موردی شهر سمنان

در حال حاضر کشور ایران با درصد قابل توجهی از بافت های فرسوده و قدیمی مواجه می باشد که به مانند بسیاری از مصنوعات بشری و در اثر گذشت زمان، شرایط و موقعیت های اقلیمی، اتفاقات و حوادث گوناگون، دست خوش فرسودگی در کالبد و در برخی موارد، عملکرد خود گشته اند. بر اساس بر آورد وزارت مسکن و شهرسازی در کشور بیش از 50 هزار هکتار بافت فرسوده شهری وجود دارد که به دلیل کمبود اعتبارات و عدم شناخت کامل از چگونگی و ویژگی های این مناطق، باعث بروز مشکلاتی برای دولت در امر برنامه ریزی برای خروج از بحران از بافت های فرسوده شده است. استان سمنان و شهر سمنان نیز با مشکلات فراوانی در این زمینه روبرو گشته است. در 17 شهر استان سمنان 2 هزار و 200 هکتار بافت فرسوده شناسایی شده است. حدود 572 هکتار بافت فرسوده در مرکز استان سمنان وجود دارد که از این مقدار، بیش از 250 هکتار آن بافت تاریخی است و 43 هکتار بافت ویژه شامل مسجد امام، مسجد جامع، امامزاده یحیی (ع)، راسته بازار و بازار شیخ علاالدوله محسوب می شود. بافت های فرسوده شهری در زمره نیازهای اصلی زیرساخت های گردشگری و به تبع آن بازسازی بافت تاریخی لازمه توسعه گردشگری در سمنان است. این مقاله با هدف تاثیرات ساماندهی بافت فرسوده بر توسعه گردشگری، مولفه های گردشگری و نتایج حاصل ازآن در خدمت گردشگری و صنعت توریسم بیان شده است. ساماندهی بافت فرسوده و تاریخی سمنان علاوه بر زیبا سازی چهره مرکز استان، زیرساخت لازم برای جذب گردشگر را فراهم می کند. شناخت توانمندی ها و پتانسیل ها ی موجود در این بافت ها از قبیل ابنیه تاریخی، باغ ها، باغ راه ها، سیستم های توزیع آب اماکن مطلوب، به منظور استفاده بهینه از آن ها و نیز شناخت نارسایی های موجود در این بافت ها، به منظور پرهیز از آن ها، می تواند راهگشای مدیران برنامه ریزی در جهت کاهش انواع نامطلوبیت هایی باشد که از سوی برخی از خصوصیات بافت های فرسوده بر فضاهای شهری وارد می شود.