بررسی بافت کهن شهری با رویکرد ساختار توسعه پایدار شهری

مقاله بررسی بافت کهن شهری با رویکرد ساختار توسعه پایدار شهری

فرسودگی محلات قدیمی شهر یک واقعه بزرگی است که بیش تر شهرهای باسابقه و تاریخی را تحت شعاع خود قرارداده است و آن چه که مسلم است در این شهرها این مسئله باعث کاهش رشد بافت درونی شهری شده است که این گونه بافت هارا در بعد بازسازی و ارائه خدمات را مختل کرده و آن رابه کناره یا پیرامون خود سوق داده که دراین موارد افزون بر نابودی بافت های درونی یا داخلی محلات و با سابقه شهری، هزینه های زیادی در قسمت خدمات شهری را با ایجاد بافت های نو ظهور برگردن شهر تحمیل می کند. مراکز باسابقه قدیمی، به دلیل مرکزیت جغرافیایی، سهولت دسترسی که همراه با مرکزیت ثقل اقتصادی و دارای ویژگی های تاریخی - فرهنگی مستعد پتانسیل بلقوه بالایی می باشند؛ علی رغم ویژگی های مثبت قسمت مرکزی شهرها و بافت های آن ها از لحاظ مشکلات کالبدی (فرسودگی)، زیست محیطی، درهم پیچیدگی بافت و ضعف زیرساخت ها رنج می برند. بافت های فرسوده یکی از مسائل اساسی و مهم کلانشهرهاست و شناخت و تجزیه و تحلیل این مسئله و ارائه راهکارهای لازم در این راستا اصولاً از نتایج موردانتظار طرح های توسعه پایدار شهری است که توسعه پایدار، قویا محیط های اجتماعی و اقتصادی را به هم پیوند می دهد. پدیده نام آشنای توسعه شهرنشینی در شرایط رشد سریع جمعیت و گسترش مهار ناپذیر شهرها که کم و بیش در بسیاری از کشورهای دیگر نیز در مقاطع تاریخی مختلف بروز کرده است و بافت ها به مأمن ناهنجاری های اجتماعی و وندالیسم تبدیل شده اند، از آنجای که سیاست گذاری کلان و خوردهمراه با برنامه ریزی جامع و پایدار برای بهسازی، نوسازی و بازسازی بافت های قدیمی شهرضمن حفاظت از میراث تاریخی فرهنگی و توجه به سازگاری و انطباق آن ها با ساختارهای محیط زیست و ساختارهای فرهنگی موجب توسعه پایدار شهری می شود. این پژوهش می کوشد تا بابررسی بصورت کتابخانه ای اسنادی پیرامون بافت کهن و قدیمی شهری همراه با رویکرد توسعه پایداربه شناخت معضلات و راهکارهای بهسازی نوسازی و همگام با فرهنگ، اقتصاد درون زای محلات به ایجاد فضاهایی امن و مطلوب برای زندگی بپردازد.