اصول و معیارهای طراحی بدنه شهری با رویکرد عناصر تشکیل دهنده نماها و جداره های شهری

مقاله اصول و معیارهای طراحی بدنه شهری با رویکرد عناصر تشکیل دهنده نماها و جداره های شهری

اصولا زمینه گرایی یکی از دیدگاه های شهرسازی است که ابعاد مختلف کالبدی، تاریخی، اجتماعی-فرهنگی، زیست محیطی اقتصادی و ... را شامل می شود. یکی از اهداف طراحی شهری زمینه گرا آشنایی با روش هایی است که برای ایجاد ارتباط بصری سازگار و همگون تر میان ساختمان ها، می توان از آن بهره جست. رویکرد طراحی شهری زمینه گرا، مبتنی بر توجه و احترام به ارزش های زمینه ای است و احترام به زمینه مستلزم هماهنگی میان اجزای بناهای مجاور یکدیگر و رعایت اصول و معیارهای طراحی بدنه شهری می باشد. معماری و شهرسازی سنتی ما همواره در تعامل با محیط اطراف خود بوده است. اما در دوران معاصر به علت افزایش جمعیت و رشد بی رویه و بدون حساب شهرها رشته ی این تعامل از هم گسست و شهرهایی با چهره ناهمگون و نامتناسب با محیط اطراف به وجود آمد. در واقع شهر محصول دوره های تاریخی متعدد است، دوران معاصر نیز با حضور ساختارهای جدید خود در این روند حضور خواهد داشت و معماری امروز ما میراثی برای آیندگان خواهد گشت. در این هنگام است که وظیقه طراحان مطرح می شود و مسئولیتی که دربرابر نسل های گذشته حال و آینده دارند نمود می یابد. نمونه موردی پژوهش حاضر جداره خیابان قلعه سردار بوکان می باشد. این محور به دلیل وجود عناصر مهم تاریخی چون قلعه سردار یا ارگ بوکان، مسجد جامع بوکان و آب انبار قدیمی شهر در مجاورت آن و هم چنین قرار گیری در یک محور پرتردد شهری اهمیت ویژه ای دارد. وجود طرحی جهت طراحی جداره ها با رویکرد زمینه گرایی واحترام به گذشته مکان می تواند منجر به خلق فضای دارای هویت و سرزنده شهری شود که این امر به نوبه خود می تواند در توسعه شهری پایدار شهر بوکان اثر مثبتی داشته باشد. روش مورد استفاده در این پژوهش روش توصیفی تحلیلی می باشد که درآن پژوهشگر ابتدا به مرور ادبیات موضوع و تهیه چارچوب نظری پژوهش پرداخته و بعد از تهیه آن به تحلیل جداره های محدوده براساس چارچوب نظری می پردازد. در مرحله بعد ضعف ها و قوت های هر جداره مشخص می گردد و اولویت های طراحی در هربخش مشخص می شوند. در نهایت سیاست ها و ضوابط و نمونه الگوهای طراحی پیشنهادی ارایه می شوند.