کاربرد مواد تغییر فاز دهنده در طراحی اقلیمی مناطق گرم و خشک

مقاله کاربرد مواد تغییر فاز دهنده در طراحی اقلیمی مناطق گرم و خشک

یکی از مهم ترین شرایط کارایی ساختمان تامین آسایش حرارتی ساکنین آن می باشد. طراحی اقلیمی روشی است که با استفاده از ظرفیت های طراحی و راهکارهای غیر فعال آن، شرایط آسایش کاربر ساختمان را با کم ترین میزان مصرف انرژی های فسیلی فراهم می کند. یکی از اصلی ترین نکات در طراحی اقلیمی مناطق گرم و خشک به حداقل رساندن نوسانات دمایی هوای داخل ساختمان در طول شبانه روز است. بدین معنی که ساختمان باید به گونه ای با شد که بتواند از نفوذ گرما در طول روز به داخل و خروج گرما در طول شب به خارج ساختمان جلوگیری کند. از طرفی با ورود فناوری های نوین استفاده از آن ها در صنعت ساختمان، علی الخصوص طراحی اقلیمی ساختمان ها اجتناب ناپذیر است. یکی از این فناوری های نوین استفاده از مواد تغییر فاز دهنده می باشد. این مواد با خاصیت ذخیره و آزاد سازی انرژی بر پایه گرمای نهان ذوب تا حدود بسیار زیادی نوسانات دمایی هوای داخل ساختمان را کاهش می دهند. در این پژوهش به بررسی کاربرد این مواد در طراحی اقلیمی و هم چنین به برر سی تحقیقات عددی صورت گرفته بر روی کاربرد این مواد به منظور کنترل نوسانات دمای هوای داخل، بر اساس اسناد کتابخانه ای پرداخته می شود.