بررسی عناصر معماری پایدار و راهکارهای بکارگیری آن در معماری معاصر

مقاله بررسی عناصر معماری پایدار و راهکارهای بکارگیری آن در معماری معاصر

 طراحی پایدار نوعی معماری است که از حداکثر استعدادهای محیطی برای آسایش مصرف کنندگان سود می جوید و ابزارها و راهکارهای هوشمندانه ای در این راه به کار می گیرد. معماری پایدار جزو گرایش ها و رویکردهای نوین در معماری است که در سال های اخیر مورد توجه عده زیادی از طراحان و معماران معاصر جهان قرار گرفته است. این معماری برخاسته از مفاهیم توسعه پایدار می باشد که در پی سازگاری و هماهنگی با محیط زیست است. معماری پایدار از دیرباز تا به امروز در معماری سنتی ایران و جود داشته است و پیشینیان ما پایبند به اصول معماری پایدار بوده اند که با توجه به آثار معماری بومی و مستندات کتابخانه ای این مفهم قابل اثبات است. معماری پایدار برگرفته از مفاهیم توسعه پایدار است و در راستای هماهنگی با محیط زیست است. در این مقاله به بررسی نمونه هایی از معماری پایدار در طبیعت و کاربردهای آن در معماری و اهمیت و کاربردی بودن علوم طبیعی و زیستی موجود در طبیعت پرداخته شده و در نهایت پاسخ به این سوال که چگونه می توان با صرف حداقل انرژی، ساختمان های خود را در جهت هماهنگی با (طبیعت) نه در جهت مقابله با آن، با سازه و کیفیتی پایدار بسازیم. و آیا طبیعت جواب گوی نیازهای انسان خواهد بود؟ سعی ما بر آن است تا در حد توان راه کارها و نمونه هایی برای طراحی فضاهای معماری با توجه به سیستم ها و انرژی های موجود در طبیعت ارائه دهیم.