بررسی رویکرد پایداری اکولوژیک درطراحی مجموعه های اقامتی_توریستی در راستای توسعه گردشگری

مقاله بررسی رویکرد پایداری اکولوژیک در طراحی مجموعه های اقامتی_توریستی در راستای توسعه گردشگری

گردشگری، صنعتی گسترده، عظیم و رو به رشد در عرصه فرهنگ و اقتصاد جهان است که به عنوان صنعتی نوپا در سال های اخیر تاثیرات زیادی بر وضیعت اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جهان داشته است. نیاز انسان به طبیعت نیازیست انکار ناپذیر، سفر در طبیعت وهم اقامت در آن و مانوس شدن با آن در ساختن روح انسان بسیار تاثیر گذار است و معماری از عوامل تعیین کنند نحوه اقامت و بی شک نحوه برخورد او در این اقامت با طبیعت است. با توجه به رشد روز افزون گردشگری و گسترش صنعت توریسم ایجاد فضاهایی برای پاسخ گویی به این منظور و هم چنین ایجاد مکان هایی مناسب برای گذراندن اوقات فراغت بیش از پیش موردتوجه قرار گرفته است باشد. طراحی مجموعه های اقامتی- توریستی تاثیر بسیاری می تواند برای جذب توریست و سهم به سزایی را در رشد و گسترش این صنعت ایفا کند. ولی با توجه به این که معماری و پایداری زیست محیطی دو جز تفکیک ناپذیر هستند، بی توجهی به این موضوع و مدیریت نامناسب، می تواند منجر به پیامدهای منفی زیست محیطی می شود و عواقب جبران ناپذیری به دنبال داشته باشد. لذا هدف این پژوهش بررسی و ارائه راهکارهایی است که بتواند در کاهش تعرضات در محیط های طبیعی و اثرات زیست محیطی موثر باشد. در این مقاله طراحی مبتنی بر رویکرد پایداری اکولوژیک و تاثیر بر توسعه صنعت گردشگری را مورد بررسی قرار می دهیم که در جهت حفاظت و ترمیم زیست بوم و اکوسیستم هاست و از سوی دیگر حفظ جذابیت های طبیعی، خود سبب جذب توریست های بیشتری می گردد. در این پژوهش طراحی اکولوژیکی نشان خواهد داد که چگونه منابع طبیعی می توانند محافظت گردند و حتی بهبود یابند آن هم درست در زمانی که منطقه ای در حال توسعه می باشد. روش این پژوهش مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای است و رویکردی توصیفی و تحلیلی دارد. در ابتدا به بازنگری مفاهیم گردشگری، توریسم پایدار، اکوتوریسم و توسعه اکولوژیک، سپس به بررسی لزوم طراحی مجتمع های اکوتوریسمی مبنی بر طراحی اکولوژیک می پردازیم. در ادامه این قسمت نیز به این نتیجه می رسیم این طراحی اکولوژیکی به جای تضاد و ناسازگاری، سبب سازگاری و هماهنگی محیط زیست و توسعه صنعت گردشگری می گردد.