ارزیابی ها چگونگی ساختار معماری در استفاده از انرژی های طبیعی

مقاله ارزیابی ها چگونگی ساختار معماری در استفاده از انرژی های طبیعی

بر اساس آمارهای رسمی ارائه شده از طرف وزارت نیرو، مصرف انرژی در بخش خانگی سهم بزرگی از مصرف انرژی کشور را به خود اختصاص داده که به حدود 30 درصد کل مصرف انرژی سالانه کشور می رسد. تامین شرایط آسایش در ساختمان های مسکونی و تغییرات الگوی مصرف در جهت رفاه بیش تر، اهمیت توجه به مصرف انرژی را افزایش داده است. به علاوه بسیاری از ساخت و سازهای کشور از شرایط مطلوبی از نظر میزان مصرف انرژی برخوردار نیستند. بر اساس مطالعات انجام شده سازمان مدیریت و بهینه سازی مصرف انرژی، در ساخت و سازهای متداول کشور اتلاف انرژی در ساختمان ها، اغلب22 درصد از طریق پنجره ها، 22 درصد از کف و 03 درصد از دیوارها صورت می گیرد. به کارگیری اصول بهینه سازی مصرف انرژی در هماهنگی با شرایط اقلیمی و کاربری ای طرح و هم چنین بهره گیری از روش های فعال و غیرفعال، می تواند نقش موثری در کاهش مصرف انرژی در ساختمان های متداول شهری ایفا نماید. این رویکرد باید در فرایندی یکپارچه کلیه وجوه مرتبط با طراحی ساختمان را در برگیرد. طراحی اصولی ساختمان ها با توجه به شرایط اقلیمی آن منطقه و استفاده صحیح از انرژی خورشیدی می تواند نقش مهمی در کاهش مصرف انرژی داشته باشد. از این رو معماری و شهرسازی سنتی ایران که همواره راه هائی را مورد استفاده قرار داده تا با هماهنگی با طبیعت و استفاده از انرژی های موجود در اطراف بناها باعث کاهش همه جانبه مصرف انرژی در بناها شود می تواند نقش تاثیرگذاری بر آینده طراحی بناها داشته باشد. در طراحی های سنتی ایران منبع اصلی تامین انرژی، انرژی لایزال خورشیدی بوده است. در این تحقیق طراحی های سنتی در بافت قدیم شهر مشهد مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته اند. این ارزیابی ها چگونگی ساختار معماری را در استفاده از انرژی های طبیعی (خورشید، باد...) مورد بحث قرار می دهد.