پیش بینی رابطه بین معنویت، خودکارآمدی، سلامت روان و شادکامی

پیش بینی رابطه بین معنویت، خودکارآمدی، سلامت روان و شادکامی

تأمین بهداشت همه افراد جامعه از مهم ترین مسایل اساسی هر کشور است، این امر در سه جنبه جسمانی، روانی و اجتماعی مورد ملاحظه قرار می گیرد. هدف این پژوهش بررسی رابطه بین معنویت، خودکارآمدی، سلامت روان و شادکامی است. روش اجرای پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش حاضر دانشجویان دختر و پسر 23-30 سال مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه تهران در سال تحصیلی 1396-1397 بودند که 242 نفر از آنان به روش نمونه گیری خوشه-ای مرحله ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. آنان به پرسشنامه های معنویت، خودکارآمدی، سلامت روان و شادکامی پاسخ دادند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون با نرم افزار spss استفاده گردید. نتایج نشان داد طبق فرضیه اول ضریب همبستگی معنویت (55.0) و ابعاد آن یعنی خودآگاهی (50.0)، اهمیت اعتقادات معنوی در زندگی (36.0)، فعالیت های معنوی (47.0)  و نیازهای معنوی (49.0 ) با خودکار آمدی در سطح 01.0 مثبت و معنادار است. همچنین نتایح حاصل از فرضیه دوم نشان داد که ضریب همبستگی معنویت با سلامت روان، بعد جسمانی سلامت، بعد اضطراب، بعد اجتماعی و بعد افسردگی در سطح 01.0 مثبت و معنادار است. نتایج فرضیه سوم نیز حاکی از آن بود که (54.0 ) و ابعاد آن یعنی خودآگاهی (57.0)، اهمیت اعتقادات معنوی در زندگی (45.0)، فعالیت های معنوی (43.0)  و نیازهای معنوی (39.0 ) با شادکامی در سطح 01.0 مثبت و معنادار است.