رابطه باورهای هوشی با کمال گرایی و شادکامی نوجوانان

رابطه باورهای هوشی با کمال گرایی و شادکامی نوجوانان

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه باورهای هوشی با کمال گرایی و شادکامی نوجوانان انجام شد. روش تحقیق حاضر از نوع پژوهش توصیفی_مدل های همبستگی بود. جامعه آماری تحقیق حاضر شامل کلیه نوجوانان دبیرستانهای منطقه 4 زنجان بود. حجم نمونه پژوهش حاضر به تعداد 30 نفر، بصورت در دسترس از یکی از مدارس این منطقه انتخاب شد.شرکت کنندگان پژوهش به پرسشنامه های باورهای هوشی دوپی را و مارینه (2005)،کمال گرایی تری شورت و همکاران (1995) و شادکامی آکسفورد پاسخ دادند. نتایج با نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.  براساس اطلاعات، باورهای هوشی ذاتی به اندازه 7.47 بر کمال گرایی مثبت، 4.34 بر کمال گرایی منفی و 8.16 بر شادکامی تاثیر گذار بوده است و باورهای هوشی افزایشی به اندازه 6.43 درصد بر کمال گرایی مثبت، 9.37 بر کمال گرایی منفی و 3.19 بر شادکامی تاثیر داشته است و از انجایی که مقدار سطح معنی داری برای این متغیر ها از 05.0 کمتر بوده است، لذا این نتیجه حاصل می شود که این تاثیر معنی دار بوده است و فرضیه تایید می شود. افراد دارای باورهای هوشی افزایشی، هوش را کیفیتی انعطاف پذیر و قابل افزایش می دانند و پیوسته نسبت به رشد و توسعه ی توانایی های خود در همه جوانب زندگی در تکاپو هستند.