ارزیابی ضریب بزرگنمایی تغییر مکان در سازه های فولادی با مهاربندهای کمانش ناپذیر

مقاله ارزیابی ضریب بزرگنمایی تغییر مکان در سازه های فولادی با مهاربندهای کمانش ناپذیر

در طراحی لرزه ای سازه ها بر اساس آیین نامه های موجود با توجه به توانایی یک سیستم باربر جانبی برای استهلاک انرژِی زلزله، برش پایه مورد نیاز در طراحی الاستیک سازه با استفاده از ضریب رفتار سازه (r) کاهش داده می شود در حقیقت هر چه توانایی استهلاک انرژی لرزه ای و شکل پذیری یک سیستم سازه ای بیش تر باشد، برش پایه مورد نیاز طراحی الاستیک بیش تر کاهش داده می شود (ضریب رفتار بزرگ تری در نظر گرفته می شود). باتوجه به این که در طراحی الاستیک (با استفاده از روش تحلیل استاتیکی معادل) برش پایه کاهش داده می شود، برای محاسبه، و کنترل تغییر مکان های واقعی سازه با مقادیر مجاز آیین نامه ها تحت اثر زلزله طرح از ضریب بزرگنمایی تغییر مکان (cd) استفاده می شود. در این مقاله به ارزیابی ضریب بزرگنمایی تغییر مکان برای محاسبه حداکثر دریفت بین طبقه ای و حداکثر دریفت بام در سازه های فولادی میان مرتبه که دارای مهاربندهای کمانش ناپذیر به عنوان سیستم باربر جانبی می باشند پرداخته می شود. برای بررسی اثر تعداد طبقات و سخت شوندگی کرنشی بر c_d، دو سازه 6 و 9 طبقه با دوسخت شوندیگ کرنشی 0.003 و 0.02 در نظر گرفته می شود. نتایج نشان می دهند که در نظر گرفتن یک مقدار ثابت برای c_d که توسط آیین نامه ها پیشنهاد شده است، در طبقات پایین سازه منجر به پیش بینی غیرمحافظه کارانه حداکثر دریفت بین طبقه ای در سازه های در نظر گرفته شده می شود. هم چنین نشان داده می شود که مقدار c_d در نظر گرفته شده توسط asce7 می تواند حداکثر دریفت بام را با دقت مناسبی محاسبه نماید.