بررسی کارایی سنجه های شدت مختلف برای ارزیابی ظرفیت فروریزش قاب های خمشی فولادی دارای نامنظمی جرمی در ارتفاع

مقاله بررسی کارایی سنجه های شدت مختلف برای ارزیابی ظرفیت فروریزش قاب های خمشی فولادی دارای نامنظمی جرمی در ارتفاع

معمولا برای ارزیابی عملکرد لرزهای سازه ها به صورت احتمالاتی از تحلیل های دینامیکی غیرخطی استفاده می شود. متغیری که نتایج تحلیل خطر لرزه ای را به نتایج ارزیابی لرزه ای سازه مرتبط می کند سنجه شدت نامیده می شود. یک سنجه شدت می تواند بیانگر قدرت زلزله و هم چنین میزان خسارت وارد شده به سازه باشد. در چارچوب مهندسی زلزله بر اساس عملکرد، توانایی یک سنجه شدت برای پیش بینی پاسخ و یا ظرفیت فروریزش سازه با پراکندگی کم (دقت بالا) کارایی (efficiency) نامیده می شود. وجود نامنظمی های سازه ای یکی از موضوعات متداول در بسیاری از سازه ها تلقی می شود. نامنظمی می تواند در پلان یا در ارتفاع اتفاق افتد. نامنظمی جرمی در ارتفاع به دلایلی مانند ملاحظات معماری و یا تغییر کاربری به وجود می آید. پاسخ غیرخطی سازه هایی که دارای نامنظمی می باشند نسبت به سازه های منظم بیشتر تحت تاثیر مودهای بالاتر می باشد. هدف اصلی این پژوهش بررسی کارایی سنجه های شدت متداول و پیشرفته برای ارزیابی ظرفیت فروریزش لرزه ای قاب های خمشی فولادی دارای نامنظمی جرمی در ارتفاع می باشد. برای ایجاد نامنظمی جرمی در ارتفاع، جرم یکی از طبقات اولی، میانی و یا بالایی سازه های 5 و 10 طبقه، دو یا سه برابر سایر طبقات در نظر گرفته می شود. برای طراحی سازه ها از تحلیل دینامیکی طیفی و برای محاسبه ظرفیت فروریزش سازه ها از تحلیل های دینامیکی غیرخطی افزاینده استفاده می شود. پس از بررسی کارایی سنجه های شدت در نظرگرفته شده، سنجه شدت کارا برای ارزیابی ظرفیت فروریزش سازه های دارای نامنظمی جرمی در ارتفاع انتخاب می شود. در نهایت مشاهده می شود که سنجه شدت sa_avgm دارای بیش ترین کارایی برای ارزیابی ظرفیت فروریزش سازه ها می باشد.