نقد کهن الگویی حکایت سیاح و زرگر

مقاله نقد کهن الگویی حکایت سیاح و زرگر

نقد کهن الگویی از انواع نقد اسطوره ای است که بیشتر بر نظریات یونگ در مورد ناخودآگاه جمعی و صور ازلی تاکید دارد. در نظر یونگ، کهن الگوها آن دسته از صور ازلی و نوعی اند که در عمق ناخودآگاه جمعی انسان ها، به صورت بالقوه وجود دارند و خفته اند. این صور کهن و اساطیری، می توانند در هنر و ادبیات تجلی یابند. در حکایت «سیاح و زرگر» کلیله و دمنه وجود نمادهایی مانند ریسمان، بیابان، چاه، بوزینه، ببر، مار، کوهستان، بیشه و باره (قطر) یاداور کهن الگوهایی است که استخوان بندی و مفاصل حکایت را تشکیل می دهند. پژوهش حاضر با روش توصیفی- تحلیلی به واکاوی نمادها می پردازد. در پایان مشاهده می شود گویی ترتیب کهن الگوها، مسافر حکایت را به آگاهی و شناخت سوق می دهند.