• پیوند تاریخ نگاری و نثر فارسی در عصر مغول؛ با تأکید بر تاریخ جهان گشا و جامع التواریخ

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1397/12/01
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1397/12/01
    • تعداد بازدید: 276
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -

    مقاله پیوند تاریخ نگاری و نثر فارسی در عصر مغول؛ با تأکید بر تاریخ جهان گشا و جامع التواریخ

    یکی از مشخصه های تاریخ نگاری در عصر مغول، کاربرد زبان فارسی است. پس از سقوط دستگاه دیرینه خلافت، عربی نویسی رو به ضعف نهاد؛ علاو ه بر این به دلیل ناکارآمدی زبان مغولی و خط اویغوری، زبان فارسی که زبان دیوانیان عصر ایلخانان بود در تاریخ این دوره را باز کرد و به پایه ای درخشان دست یافت. از دیگر علل پیشرفت فرهنگ و زبان در این عصر، توجه به نقش و جایگاه خاندان های ایرانی در دیوانخانه در جهت حفظ و پیوند میان هویت ایرانی- اسلامی و سنت تاریخ نگاری است. ورود شخصیت های فرهیخته ای چون خواجه نصیرالدین طوسی و خاندان های فاضلی چون جوینی و رشیدی به دستگاه دولت و قرار گرفتن در راس امور سیاسی، اجتماعی و فرهنگی و نگارش آثاری گرانقدر در جهت توجه به هویت ایرانی- اسلامی خود زمینه ساز پیشرفت دانش و هنر شد. در مقاله حاضر تلاش شده تا با روش توصیفی- تحلیلی و استفاده از داده های تاریخی به نقش و جایگاه خاندان های دیوانی بر رشد تاریخ نگاری در عصر ایلخانی پرداخته شود.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها
مقالات جدیدترین ژورنال ها