بررسی تطبیقی و تحلیلی عناصر نمایشی داستان در (شاهنامه و ادیسه)

مقاله بررسی تطبیقی و تحلیلی عناصر نمایشی داستان در (شاهنامه و ادیسه)

شاهنامه فردوسی اثری بی نظیر، در حوزه ادبیات حماسی ایران است، که قابلیت ها و کارکردهای با ارزشی در حوزه های نمایشی دارد. ایلیاد و ادیسه هومر نیز از نظر عناصر نمایشی و فرهنگی جایگاه ویژه ای در ادبیات حماسی یونان دارد. این دو حماسه ایرانی و یونانی بیانگر نزدیکی دو ملت در اینه تاریخ است. تعیین محدوده این پژوهش، یعنی بررسی داستان های پهلوانی شاهنامه و ادیسه این امکان را به خواننده می دهد تا بر تفاوت های اساسی دو منظومه هم عرض و در ظاهر هم ارزش، برای تبدیل به یک اثر نمایشی و اقف شود و از شکل سنتی توجه به تعاریف کلی عناصر داستانی و ادبیات دراماتیک خارج شود و به آن رویکردی کاملاً کاربردی ببخشد. از آن جا که ایران و یونان از کهن ترین روزگاران، مهد آفرینش های هنری به ویژه خلق شاهکارهای حماسی دست اول بوده است، جا دارد به مقایسه حماسه ادیسه هومر با شاهنامه فردوسی که حکم چکیده بینش، آمال و ذوق دو قوم هستند بپردازیم، تا دغدغه های کلان هومر به عنوان نماینده اندیشه و احساس یونانیان در مقایسه با دیدگاه فردوسی به عنوان نماینده خرد و باور ایرانی، آشکار شود تا از یک سو امکانات و استعدادهای حماسه سرایی در یونان در مقایسه با دیدگاه فردوسی به عنوان نماینده خرد و باور ایرانی، آشکار شود تا از یک سو امکانات و استعدادهای حماسه سرایی در یونان در مقایسه با ایران روشن گردد و همان طور عناصر داستانی در دو منظومه ارزشمند تحلیل شود. مضامین مشترک در دو حماسه از لحاظ محتوا، تشابه پهلوان ها، مفاهیم حماسی و .... وجود دارد، با این حال، تفاوت هایی نیز از لحاظ زمان و مکان و مفاهیم دیگر در این آثار قابل مشاهده است.