بررسی تاثیر بی تفاوتی سازمانی بر اینرسی سازمانی (مطالعه موردی: کارکنان دانشگاه علوم پزشکی گناباد)

مقاله بررسی تاثیر بی تفاوتی سازمانی بر اینرسی سازمانی (مطالعه موردی: کارکنان دانشگاه علوم پزشکی گناباد)

زمینه و هدف: امروزه سازمان ها به صورت سیستم های باز نگریسته می شوند که با محیط خود ارتباط برقرار می کنند و هم از تحولات اطراف خودآگاه می گردند هم با یادگیری بعد از تجزیه و تحلیل محیط و کنکاش محیطی، هم اقدام به پیاده سازی تغییراتی بر اساس دانش جدید اخذ شده می نمایند تا راه پیشرفتشان هموار گردد و این ضامن بقای انها است. درصورتی که سازمان، مجاری ارتباطی و اطلاعاتی پیرامون خود را قطع کند، و و از یادگیری و ایجاد نغییرات احتراز نماید، این امر موجب احساس عدم نیاز به تغییر و اینرسی سازمانی و نهایتاً ناکارامدی سازمان به مرور زمان می شود از این رو هدف این پژوهش، بررسی نقش بی تفاوتی سازمانی بر اینرسی سازمانی می باشد.

روش تحقیق: پژوهش حاضر از لحاظ هدف، کاربردی و از نظر جمع آوری داده ها از نوع پیمایشی به شمار می آید. جامعه آماری پژوهش، کلیه کارکنان رسمی و پیمانی دانشگاه علوم پزشکی گناباد می باشد که از طریق روش نمونه گیری تصادفی ساده، با توجه به جدول مورگان و فرمول تعداد شاخص ها در معادلات ساختاری 250 نفر به عنوان نمونه انتخاب گردید. داده های پژوهش از طریق پرسشنامه جمع آوری گردید که جهت تحلیل آن ها از روش مدلسازی معادلات ساختاری و نرم افزارهای spss  و lisrel استفاده شده است.

یافته ها: نتایج نشان می دهد که بی تفاوتی سازمانی رابطه مثبت و معنی داری بر اینرسی سازمانی دارد. همچنین مشخص گردید چهار مولفه بی تفاوتی سازمانی (بی تفاوتی به مدیر، سازمان، همکار، ارباب رجوع و کار) نیز بر اینرسی سازمانی کارکنان تاثیر معناداری دارند.

نتیجه گیری: با توجه به پیامدهای مخرب اینرسی سازمانی در بلندمدت که موجب عدم پاسخگویی به تغییرات محیطی، کاهش کارایی، افزایش هزینه ها و کاهش درآمد سازمان، کاهش سرعت فعالیت ها، پایبندی به اطلاعات محدود و برنامه ریزی اقتضایی ضعیف می گردد، لازم است که مدیران به عواملی هم چون بی تفاوتی سازمان توجه نمایند و از شکل گیری آن در  دانشگاه جلوگیری کنند.