تأثیر هوشمندسازی مدارس بر خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان مدارس تهران

مقاله تأثیر هوشمندسازی مدارس بر خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان مدارس تهران

پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر هوشمندسازی مدارس بر خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان دختر سال دوم ابتدایی در منطقه ی 10 آموزش و پرورش شهر تهران انجام شد. روش پژوهش توصیفی از نوع پیمایشی بود. جامعه آماری مورد نظر در این تحقیق را  کلیه دانش آموزان دختر سال دوم ابتدایی در منطقه ی 10 آموزش و پرورش شهر تهران تشکیل داد که بر اساس آخرین آمار و اطلاعات تعداد این دانش آموزان 1042 نفر بود. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران و روش نمونه گیری تصادفی ساده، 281 نفر تعیین گردید. به منظور سنجش متغیرهای مورد استفاده در پژوهش از پرسشنامه هوشمندسازی مدارس شاوردی (1392)، پرسشنامه خودکارآمدی جینک و مورگان (1999)، استفاده گردید. روایی محتوایی و صوری پرسشنامه ها مورد تأیید متخصصان قرار گرفت. پایایی پرسش نامه بر اساس ضریب آلفای کرونباخ، به ترتیب برابر با 88. و 84.0 برآورد گردید. برای تجزیه و تحلیل از روش های آماری توصیفی و آمار استنباطی (رگرسیون تک متغیره) استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که هوشمندسازی مدارس بر خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان دختر سال دوم ابتدایی در منطقه ی 10 آموزش و پرورش شهر تهران تأثیر مثبت و معنی داری دارد. نتایج همچنین نشان داد که هوشمندسازی مدارس بر هر یک از ابعاد خودکارآمدی تحصیلی (کوشش، بافت و استعداد) دانش آموزان دختر سال دوم ابتدایی در منطقه ی 10 آموزش و پرورش شهر تهران تأثیر مثبت و معنی داری دارد.