پیش بینی باورهای معرفت شناختی براساس انگیزش درونی و مولفه های هوش هیجانی

مقاله پیش بینی باورهای معرفت شناختی براساس انگیزش درونی و مولفه های هوش هیجانی

پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه بین هوش هیجانی و انگیزش درونی با باورهای معرفت شناختی انجام شد. جامعه آماری این تحقیق، دانشجویان دوره کارشناسی پیراپزشکی دانشگاه تبریز در سال تحصیلی 95-96، در نظر گرفته شد. افراد نمونه با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی با حجم نمونه آماری 288 نفر (101 پسر، 187 دختر) از بین دانشجویان فوق انتخاب شدند. روش تحقیق از نوع همبستگی است. در این پژوهش از پرسشنامه هوش هیجانی بار- آن (eq-i) و پرسشنامه باورهای معرفت شناختی شومر و انگیزش تحصیلی هارتر به عنوان ابزار پژوهش استفاده شد. پس از جمع آوری داده ها با استفاده از روش های آمار استنباطی (نظیر آزمون همبستگی و رگرسیون چند متغیره به شیوه هم زمان)، تجزیه و تحلیل صورت پذیرفت. نتایج پژوهش نشان داد که اثرات متغیر های حل مسئله، شادمانی، خویشتن داری معنی دار بوده و در پیش بینی متغیر ملاک (باورهای معرفت شناختی) نقش دارند؛ شادمانی پیش بینی کننده منفی باورهای معرفت شناختی می باشند، متغیرهای حل مسئله، خویشتن داری پیش بینی مثبت باورهای معرفت شناختی می باشد که حل مسئله بهترین پیش بینی کننده مثبت باورهای معرفت شناختی است.