مقایسه ناگویی خلقی و اجتناب تجربی در ورزشکاران و غیر ورزشکاران

مقاله مقایسه ناگویی خلقی و اجتناب تجربی در ورزشکاران و غیر ورزشکاران

در روانشناسی ورزش توجه به حالت های مختلف روانشناختی و آسیب شناسی اختلالات خلقی و عاطفی بر عملکردهای ورزشی از اهمیت بالایی برخوردار است. بنابراین هدف این پژوهش مقایسه ناگویی خلقی و اجتناب تجربه ای در بین ورزشکاران و غیر ورزشکاران در شهر تبریز می باشد. پژوهش حاضر یک طرح مقایسه ای پس رویدادی می باشد که 100 نفر (50 نفر ورزشکار  از اعضای باشگاه های حرفه ای شهر تبریز و 50 نفر غیر ورزشکار) به صورت نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند و پرسشنامه های ناگویی خلقی تورنتو و اجتناب تجربه ای گامز و همکاران را تکمیل کردند. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس چند متغیره تحلیل شدند. یافته های پژوهش نشان داد که بین ورزشکاران و غیر ورزشکاران از نظر ناگویی خلقی و اجتناب تجربه ای تفاوت معنی داری وجود دارد(p<0.005) ، یعنی ورزشکاران حرفه ای از ناگویی خلقی پایین تربرخوردارند و اجتناب تجربه ای (به جز در مولفه تحمل پریشانی) کمتری در موقعیت های استرس آور و تنش زا داشتند. پژوهش حاضر نشان داد که ورزش مداوم و رقابتی می تواند بر ابعاد ناگویی خلقی و تنظیم هیجانات و بروز بهنجار آن کمک کند و میزان تجربه مساله مدار با موقعیت های تنش زا و رویارویی با موقعیت های استرس آور را در ابعاد گوناگون تسهیل کند.