اثربخشی روان درمانی مبتنی بر واقعیت درمانی بر بهبود ولع مصرف و انعطاف پذیری شناختی افراد وابسته به مواد در استان آذربایجان شرقی

مقاله اثربخشی روان درمانی مبتنی بر واقعیت درمانی بر بهبود ولع مصرف و انعطاف پذیری شناختی افراد وابسته به مواد در استان آذربایجان شرقی

هدف پژوهش حاضر اثربخشی روان درمانی مبتنی بر واقعیت درمانی بر بهبود ولع مصرف و انعطاف پذیری شناختی افراد وابسته به مواد در استان آذربایجان شرقی بود. روش تحقیق در مرحله اول از نظرهدف تحقیقات کاربردی و در مرحله دوم ازلحاظ روش تحقیق نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل 200 نفر از مراجعین تحت درمان به مراکز اقامتی- درمانی استان آذربایجان شرقی می باشند. با استفاده از فرمول کوکران 131 نفر به عنوان حجم نمونه جهت انجام تحقیق حاضر انتخاب شد. در این پژوهش از روش نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شده است. جهت گردآوری اطلاعات، از پرسشنامه های اطلاعات جمعیت شناختی، پرسشنامه روان درمانی، پرسشنامه ولع مصرف مواد و پرسشنامه انعطاف پذیری شناختی دنیس وندروال استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات به منظور توصیف داده ها از جداول فراوانی، درصد، میانگین و انحراف استاندارد و همچنین جهت تحلیل استنباطی داده ها و آزمون فرضیه ها از آزمون های تی زوجی و آزمون تحلیل واریانس یکطرفه استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان داد که روان درمانی مبتنی بر واقعیت درمانی بر بهبود ولع مصرف و نیز بر بهبود انعطاف پذیری شناختی افراد وابسته به مواد تاثیر دارد.