اثر بخشی آموزش مهارتهای زندگی بر کاهش پرخاشگری و تنظیم شناختی هیجان در دانشجویان دانشگاه صنعتی امیرکبیر

مقاله اثر بخشی آموزش مهارتهای زندگی بر کاهش پرخاشگری و تنظیم شناختی هیجان در دانشجویان دانشگاه صنعتی امیرکبیر

هدف پژوهش حاضر تعیین اثر بخشی آموزش مهارتهای زندگی بر کاهش پرخاشگری و تنظیم شناختی هیجان در دانشجویان دانشگاه صنعتی امیرکبیر می باشد. روش پژوهش حاضر، نیمه آزمایشی با استفاده از طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان مراجعه کننده به مرکز مشاوره دانشگاه صنعتی امیرکبیر در مدت 4 ماهه از فروردین تا تیر ماه 98  بود. از بین  جامعه آماری 30 نفر بصورت  هدفمند انتخاب و به روش تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و گواه (15 نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش به مدت 10 جلسه یک و نیم ساعته تحت آموزش مهارتهای زندگی قرار گرفتند. قبل و بعد از مداخله مقیاس تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی، کراجیواسپینهاون (2001) و پرسشنامه پرخاشگری باس و پری (1992) توسط هر دو گروه تکمیل گردید. داده های بدست آمده با روش تحلیل کوواریانس چند متغیره تحلیل شدند. یافته ها نشان دادند که در پرخاشگری و مولفه هایش و تنظیم شناختی هیجان و راهبردهای منفی آن میانگین پس آزمون گروه آزمایش نسبت به پیش آزمون کاهش و در رهبردهای مثبت تنظیم شناختی هیجان افزایش داشته است. نتایج نشان دادآموزش مهارتهای زندگی بر کاهش پرخاشگری و تنظیم شناختی هیجان در دانشجویان دانشگاه صنعتی امیرکبیر موثر است.