مهارت های ارتباطی در گلستان سعدی

مقاله مهارت های ارتباطی در گلستان سعدی

ارتباط یکی از قدیمی ترین و عالی ترین دستاوردهای بشر بوده است و مهم ترین دلیل آن اینست که انسان ذاتا موجودی اجتماعی است و نیاز به تعامل و بودن با دیگران دارد. و همین نیاز بنیادی است که اورا مجبور به پیدا کردن راهکارهایی برای برقراری ارتباط کرده است. تامین نیازهای انسانی از ابتدایی ترین  تا انتزاعی ترین آنها در سایه ی  بودن با دیگران برآورده می شود. نیازهای پایه ای همچون نیازهای فیزیولوژیک ( گرسنگی، تشنگی و...) و نیاز به امنیت و به همین ترتیب نیازهای سطح بالاتر همچون نیاز به احساس تعلق و عزت نفس و ... در سایه ارتباط داشتن با دیگران تحقق می یابد. اما علی رغم این نیاز شدید، اغلب ما انسان ها در چگونگی ارتباط با دیگران و تداوم آن مشکلاتی را تجربه می کنیم. خیلی از مواقع از فهمیده نشدن ها ، قدرناشناسی ها و یا حتی برخورد نامناسب خود با دیگران رنج می بریم و غافلیم از این واقعیت که کسب مهارت هایی خاص در بهبود روابط ما با دیگران و فائق آمدن بر مشکلات ارتباطی چه نقش خطیری را می تواند برعهده داشته باشد. امروزه به اعتقاد اغلب روانشناسان آموزش مهارت های زندگی در سنین مختلف بهترین راهکار برای حل این چالش است. آموزش مهارت های زندگی که مهارت ارتباط با دیگران یکی از مهارت های دهگانه آن بشمار می رود  با اقدامات آقای دکتر گیلبرت بوتوین از سال 1979 میلادی در جهان آغاز شده است در حالی که بررسی حکایات کتاب گلستان، نمایانگر باریک بینی ها و ظرافت کاری های آگاهانه سعدی شاعر شیرین سخن سده هفتم هجری در بهره بردن از این مهارت  در جهت انتقال پیام های اخلاقی و تربیتی بوده است. هدف از این مقاله که به روش تحلیلی – توصیفی به رشته تحریر درآمده، بیانگر اهمیت آموزش مهارت های زندگی برای داشتن ارتباطی سالم با خود و دیگران و محیط اطراف می باشد. نتایج این تحقیق نشان دهنده ی توجه سعدی به مهارتهای ارتباطی در حکایات نغز گلستان است.