پیش بینی تعلل ورزی تحصیلی بر اساس مؤلفه های خودتنظیمی هیجانی

مقاله پیش بینی تعلل ورزی تحصیلی بر اساس مؤلفه های خودتنظیمی هیجانی

یکی از مهم ترین متغیرها در تبیین علت تعلل ورزی، ناتوانی در تنظیم و کنترل هیجان است، به طوری که بسیاری از پژوهش ها، تعلل ورزی را نقص در خودتنظیمی یادگیرنده عنوان می کنند. در این راستا هدف پژوهش حاضر، پیش بینی تعلل ورزی تحصیلی بر اساس مؤلفه های خودتنظیمی هیجانی بود. این تحقیق از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، توصیفی- همبستگی بود که به صورت میدانی انجام شد. نمونه پژوهش شامل 322 دانشجوی دوره کارشناسی دانشگاه علوم پزشکی تبریز بود که به وسیله نمونه گیری خوشه ای انتخاب گردیدند. اطلاعات این پژوهش از طریق پرسشنامه های تعلل ورزی تحصیلی سواری (1390) و خودتنظیمی هیجانی گراتز و روئمر (2004) به دست آمده است. به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده گردید. نتایج ضرایب همبستگی پیرسون نشان داد بین تعلل ورزی تحصیلی و مؤلفه های خودتنظیمی هیجانی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه حاکی از این بود که مؤلفه های خودتنظیمی هیجانی به طور معناداری قادر هستند تعلل ورزی تحصیلی دانشجویان را پیش بینی و تبیین کنند و از بین مؤلفه های خودتنظیمی هیجانی، مؤلفه دسترسی محدود به راهبردهای تنظیم هیجانی بیشترین سهم را در تبیین واریانس تعلل ورزی تحصیلی دانشجویان داشت.