تعیین نقش خودادراکی اجتماعی و تنظیم هیجان در پیش بینی خودزنی دختران نوجوان

تعیین نقش خودادراکی اجتماعی و تنظیم هیجان در پیش بینی خودزنی دختران نوجوان

این پژوهش با هدف تعیین نقش خودادراکی اجتماعی و تنظیم هیجان در پیش بینی خودزنی دختران نوجوان صورت گرفت. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی-پیش بین بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر متوسطه دوره اول شهر تبریز در سال تحصیلی 1397-1398 و همچنین نوجوانان ارجاع داده شده به اورژانس بیمارستان سینا شهرتبریز بودند. حجم نمونه مورد مطالعه شامل 46 نفر از این دانش آموزان بود که به روش نمونه گیری هدفمند و با لحالظ کردن معیارهای ورود انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه خودآسیبی عمدی، چک لیست تنظیم هیجانی (فرم نوجوانان) و مقیاس ادراک از خود استفاده شد. داده های جمع آوری شده با آزمون ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه با بهره گیری از نرم افزار آماری spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین خودادراکی اجتماعی و تنظیم هیجان با خودزنی در دختران نوجوان رابطه منفی و معنی داری وجود دارد.(p<0.01)  همچنین نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد 40 درصد از خودزنی دختران نوجوان از طریق خودادراکی اجتماعی و تنظیم هیجان تبیین می شود. نتایج به دست آمده بر لزوم اجرای برنامه هایی از سوی مشاوران و روانشناسان مدارس به منظور افزایش خودادراکی اجتماعی و تنظیم هیجان در دانش آموزان تاکید دارد.