اصول و تکنیک های پلان امکان سنجی احیای زیستگاه های بومی - تاریخی با رویکرد، تاکید بر مشارکت مردمی

مقاله اصول و تکنیک های پلان امکان سنجی احیای زیستگاه های بومی - تاریخی با رویکرد، تاکید بر مشارکت مردمی

شناسایی و بهره گیری از امکانات و پتانسیل های بالقوه و نهفته در بطن آثار و فضاهای تاریخی، هنری و معماری (سرمایه های تکرار ناپذیر) بسیار تاثیرگذار بر زمینه های گوناگون جامعه، فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و آموزشی می باشند. منطقه دهستان سفلی و مجموعه تاریخی سرهنگآباد؛ نیز دارای ارزش ها و امتیازاتی است، که در این پژوهش به آن پرداخته می شود. به همین منظور با هدف ایجاد حس مسوولیت پذیری در مردم و بهره گیری از کمک و حمایت های مردمی، مطمئن ترین نیرو در امر حفاظت از میراث معماری «مشارکت مردمی» لازم دیده شد، که قبل از انجام هر گونه عملیات حفاظتی و طرح احیا، جهت اجرای یک طرح اصولی، بررسی شده، مطمئن و توانمند با اهالی مشورت گردد. هدف اصلی "حفظ اصالت، ارزش های فرهنگی، زمانی و مکانی" (هویت و زیبایی ذاتی بنا) مناسب با شان و منزلت، متناسب با کارکرد قبلی بنا، با کم ترین میزان دخل و تصرف در این میراث ارزشمند است، ایده های پیشنهادی می بایست در راستای خواسته های مردم و همگن با ویژگی های حاکم بر نظام اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی موجود بر شهرهای تاریخی (زواره و اردستان) بوده و بر سطوح گوناگون زندگی مردم، شهر و منطقه تاثیرگذار باشد. ابتدا پرسش نامه نظرسنجی حاوی 10 سوال تنظیم گردید، سپس جهت حصول به نتایج مطمئن جهت برنامه ریزی، پاسخ های داده شده از طریق نرم افزارهای excel &spss تحلیل و نمودارهای آماری آن ترسیم گردید. یکی دیگر از تکنیک های بکار رفته در این پژوهش سعی بررسی، شناخت و معرفی ارزش ها، پتانسیل ها و امکانات موجود و بررسی از طریق جداول s.w.o.t (نقاط قوت، نقاط ضعف، فرصت ها و تهدیدها) می باشد و در مرحله آخر به برنامه ریزی، بررسی تاثیرات و نتایج کاربری پیشنهادی، طراحی و جا نمایی فضاهای موجود به کاربری پیشنهادی و به تصویر در آوردن ایده پیشنهادی جهت درک ملموس تر فضای پیشنهادی از طریق طرح دست آزاد اقدام گردید.