مقایسه اثر دو روش تمرینی مقاومتی و پلایومتریک بر برخی از شاخص های مهارتی شوت، دریبل، پاس فوتبالیست های منتخب 16 تا 22 شهرستان لاهیجان

مقاله مقایسه اثر دو روش تمرینی مقاومتی و پلایومتریک بر برخی از شاخص های مهارتی شوت، دریبل، پاس فوتبالیست های منتخب 16 تا 22 شهرستان لاهیجان

هدف: هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثر دو روش تمرینی مقاومتی و پلایومتریک بر برخی از شاخص های مهارتی شوت، دریبل، پاس فوتبالیست های منتخب 16 تا 22 شهرستان لاهیجان که برای شرکت در مسابقات استانی انتخاب شده بودند صورت گرفته است.

روش کار: به همین منظور تعداد 20 بازیکن با میانگین انحراف 1.76+ 18.5 سال، قد 35.12+177.5 سانتی متر، وزن 5.47+65.05 که قبلا تمرین های مقاومتی و پلایومتریک را تجربه نکرده بودند به صورت تصادفی به دو گروه پلایومتریک n=10 و مقاومتی n=10 به مدت 2 ماه 4 روز در هفته بر اساس برنامه تمرینی تنظیم شده به فعالیت پرداختند.

یافته ها: نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که تمرینات پلایومتریک و مقاومتی بر شاخص های مهارتی فوتبال شوت 0.01p< و دریبل 0.02p< اثر گزار بود ولی بر مهارت پاس تاثیر معنی داری مشاهده نشد.

نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده در بررسی تغییرات شاخص های مهارتی حاکی از افزایش مهارت شوت و کاهش زمان دریبل فوتبالیست های جوان بود و لذا می توان نتیجه گرفت که تمرینات پلایومتریک و مقاومتی بر بهبود این دو متغیر موثر بوده اما بر مهارت پاس ورزشکاران تاثیری نداشته بنابراین توصیه می شود از تمرینات مقاومتی و پلایومتریک به طور همزمان برای به دست آوردن نتایج بهتر در آماده سازی فوتبالیست های جوان استفاده شود.