اثربخشی آموزش تصویرسازی ذهنی و خودگویی انگیزشی در ارتقاء عملکرد ورزشی بازیکنان فوتبال

مقاله اثربخشی آموزش تصویرسازی ذهنی و خودگویی انگیزشی در ارتقاء عملکرد ورزشی بازیکنان فوتبال

زمینه و هدف: هدف از پژوهش حاضر، اثربخشی آموزش تصویرسازی ذهنی در ارتقاء عملکرد ورزشی و خودگویی انگیزشی بازیکنان فوتبال انجام شد. 60 بازیکن پسر (20-30 سال) به روش نمونه گیری در دسترس از بین تیم های نیمه حرفه ای فوتبال شهرشوشتر انتخاب و به طور تصادفی در گروه های آزمایش و کنترل (n1=n2=30) جایگزین شدند.

روش کار: روش پژوهش نیمه آزمایشی بود. ابتدا عملکرد ورزشی، مهارت های تصویرسازی و خودگویی بازیکنان به ترتیب با استفاده ابزارهای فهرست وارسی رفتار، مهارت های روانی و مهارت خودگویی اندازه گیری شدند، سپس مهارت های تصویرسازی و خودگویی در 14 جلسه گروهی به گروه آزمایش آموزش داده شد و گروه کنترل فقط مهارت های فنی را تحت نظر مربی تمرین کردند . بعد از مداخلات، عملکرد ورزشی آزمودنی ها دوباره اندازه گیری شد. دو هفته بعد، به منظور تعیین ماندگاری مداخلات، عملکرد آزمودنی ها در مرحله پیگیری اندازه گیری و داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس و t استودنت تحلیل شدند.

یافته ها: نتایج نشان داد که آموزش خودگویی انگیزشی و مهارت های تصویرسازی ذهنی می توانند عملکردهای» پاس دادن، حفظ و کنترل توپ و گرفتن توپ از حریف «را به طور معناداری افزایش دهند. هم چنین نتایج نشان داد که اثر مداخلات در مرحله پیگیری ماندگار بوده است.

نتیجه گیری: نتایج شواهدی را پیشنهاد می کند که برنامه آماده سازی روانی مبتنی بر خودگویی انگیزشی و مهارت های تصویر سازی روش مناسبی برای ارتقاء سطح عملکرد بازیکنان فوتبال است. لذا به منظور بهبود سطح آمادگی روانی و عملکرد فرآیندی بازیکنان فوتبال، لازم است زمینه به کارگیری برنامه آماده سازی روانی بازیکنان فراهم شود.