تأثیر تمرینات کگل بر میزان درد و کیفیت زندگی دختران 18 تا 25 سال مبتلا به دیسمنوره اولیه

مقاله تأثیر تمرینات کگل بر میزان درد و کیفیت زندگی دختران 18 تا 25 سال مبتلا به دیسمنوره اولیه

زمینه و هدف: چرخه قاعدگی جزئی جدایی ناپذیر از دوران باروری زنان است. گرچه داشتن اندکی درد در دوران قاعدگی عادی است، اما درد بیش از حد را نمی توان عادی قلمداد کرد. در سال های نوجوانی و جوانی داشتن دردهای شدید قاعدگی علت اصلی غیبت زنان از محیط کار و درس است، بنابراین باید به علل و راه های کاهش آن توجه نمود. بنابراین هدف از پژوهش حاضر، تاثیر تمرینات کگل بر میزان درد و کیفیت زندگی دختران 18 تا 25 سال مبتلا به دیسمنوره اولیه بود.

روش کار: در این پژوهش، تعداد 40 نفر از دختران مجرد شهر بندرعباس مراجعه به کلینیک به طور تصادفی انتخاب و به دو گروه تجربی (20)، با میانگین و انحراف معیار سن 1.41±20.75 سال، وزن 1.26±61.01 کیلوگرم و گروه کنترل (20) با میانگین و انحراف معیار سن 0.85± 20.12 سال، وزن 1.96±59.41 کیلوگرم تقسیم شدند. گروه کنترل 12 هفته، هرهفته 3 جلسه و هر جلسه 10 تا 15 دقیقه به اجرای تمرینات گکل پرداختند، در حالی که گروه کنترل به فعالیت های معمول روزانه پرداختند. از طریق فرم ارزیابی دیسمنوره اولیه، مقیاس دیداری سنجس درد و پرسشنامه استاندارد درد مک گیل و پرسشنامه کیفیت زندگی sf36 به ترتیب میزان درد و کیفیت زندگی آزمودنی ها در قبل و بعد از 12 هفته تمرینات کگل اندازه گیری شد.

یافته ها: داده های پژوهش حاضر با استفاده از آزمون تحلیل واریانس و آزمون تعقیبی توکی در سطح معنی داری 0.05 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. براساس یافته های پژوهش، مقایسه نتایج آزمون تحلیل واریانس اندازه گیری تکراری 2 گروه از نظر شدت درد نشان داد که تفاوتی بین گروه ها در این شاخص وجود ندارد (0.020=p) و از نظر مدت درد اختلاف معنی داری بین دو گروه مشاهده گردید و نتایج آزمون تعقبی توکی اختلاف معنی داری بین دو گروه تمرین با کنترل را نشان داد (0.026=p) و تفاوت معنی داری بین دو گروه در نتایج کیفیت زندگی یافت شد.

 نتیجه گیری: باتوجه به نتایج پژوهش حاضر، چنین به نظر می رسد که تمرینات کگل می تواند میزان شدت و مدت درد دیسمنوره اولیه را کاهش دهد، بنابراین ورزش کگل ممکن است برای درمان دیسمنوره اولیه و بهبود کیفیت زندگی این افراد مؤثر واقع شود.